Βραδιάζει

Δημιουργός: SeCReTxGR, Χρήστος Μπαλτατζίδης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Μόνος περπατώ,
στης γειτονιάς της το στενό,
πάνω στα χνάρια του έρωτά μας τριγυρίζω,
δεν της αξίζω,
είχαμε κάτι δυνατό,
μα το παιχνίδι μας αυτό, δεν το κερδίζω.
Μόνος περπατώ,
σε ένα δρόμο σκοτεινό,
και τις σκιές ακολουθώ για να μιλήσω,
θα προσπαθήσω,
χωρίς εκείνη πια να ζω,
στην απουσία της απόψε μη λυγίσω.

Βραδιάζει, στα μάτια μου βρέχει,
αυτό το τρένο, άλλη στάση δεν έχει,
στο σταθμό γράφει τέλος, εκεί,
με βρίσκει η νύχτα.
Βραδιάζει, κι αυτή δε με ξέρει,
το τσιγάρο, σβήνει στο χέρι,
καληνύχτα.

Μόνος περπατώ,
με το κεφάλι μου σκυφτό,
μη δει κανείς ότι για 'κείνη εγώ δακρύζω,
δεν με γνωρίζω,
εγώ παιδί ήμουν σθεναρό,
όμως κατάντησα στο τίποτα να ελπίζω.
Μόνος περπατώ,
με ένα χέρι αδειανό,
αυτό που έλεγε ποτέ δεν θα αφήσω,
κοιτάω πίσω,
μήπως και τύχει να τη δω,
μα είναι αργά, πρέπει μπροστά να συνεχίσω.[/align]

Χρήστος Μπαλτατζίδης 21/02/2017

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2017