Άστοχη ελπίδα -ε-

Δημιουργός: elena351, ΕΛΕΝΑ Λ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Πρωί ξημέρωμα καρτέρησα τον ήλιο
πάνω στο άρμα του εζήτησα ν ' ανέβω
ν ' αγναντέψω απο το δικό του το βασίλειο
τα δυό σου μάτια τα μελιά που ' γώ γυρεύω.

Σε μακρινές ακρογιαλιές.. ταξίδεψες
σ' άλλους τόπους υπάρχει ο ναός σου
προσκυνητές άλλων χωρών ...γοήτεψες
άστοχη ελπίδα τώρα πιά ο γυρισμός σου.

Καρδιά μην δέρνεσαι
καθόλου μην πονάς
μάθε.... μην δένεσαι
εσένα μόνο τυραννάς.
Αγάπης.... πέρασμα
σαν φύσημα τ' ανέμου
και πίκρας κέρασμα
όνομα ...μόνο...στο καρνέ μου.

Θύελλες έσπειρες ,κόπους σιντρίμια
τσουνάμι σήκωσαν οι καταιγίδες
τ' αισθήματα έγιναν δάσους αγρίμια
η αγάπη ....εφόρεσε ωτοασπίδες.

Κρόσια η ψυχή, μα εσύ δεν νοιάζεσαι
τα σ' αγαπώ μου ..ρούχο που εσύ δανείζεις
για σένα χαλαρά .....μα δεν φαντάζεσαι
ΔΙΚΗ σου είμαι... λές....μα απλά νομίζεις.

Καρδιά μην δέρνεσαι
καθόλoυ μην πονάς
μάθε.... μην δένεσαι
εσένα μόνο τυραννάς.
Αγάπης.... πέρασμα
σαν φύσημα τ' ανέμου
και πίκρας κέρασμα
όνομα ...μόνο...στο καρνέ μου.

....@....

22/11/07

© ELENA L.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2017