Αλίκη

Δημιουργός: kakiapavlidoy, Κάκια Παυλίδου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

~Αλίκη~
Ποίηση - Κάκια Παυλίδου
http://pavlidoykakia.blogspot.gr/2016/04/blog-post_81.html


Σ΄αυτήν την αποθήκη
με τα γόνατα αγκαλιά
σαν γιγάντια Αλίκη
που παραμύθια ξεγεννά
κάθομαι ουρλιάζω
με σιγαστήρα στη φωνή
ενόρκους να διχάζω
μ' αθώα ενοχή.

Ο μυθιστοριογράφος
συντάσσει πρακτικά
καθώς ο αγιογράφος
μου χαράζει φυλαχτά
μ' ονόματα αθώων
που δικάστηκαν ισόβια
και μορφές ψυχών
που φτερούγισαν νυχτόβια.

Με βάζουν κι υπογράφω
την απόγνωσή μου
παράφορα υπάρχω
μες στη φυλακή μου
κι ο μικρός μου ο μύθος
αυτή η αποθήκη
δεν είναι καν στίχος
παρά μία καταδίκη..
δε θ' ανακοινωθεί
στο συνήγορό μου
που έχει ταυτιστεί
με τον εαυτό μου.

Όλοι πληρωμένοι
να κάνουν αυτό που πρέπει
κι εγώ δασκαλεμένη
να κλαίω στον καθρέφτη
να με ικετεύω
να μην αυτοκτονήσω
χρόνο να ξεκλέβω
πριν λιποτακτήσω.
Σκάβουν οι αρουραίοι
κάτω απ' το σανίδι
εταίροι ευρωπαίοι
στήνουν το παιχνίδι.

Όλοι μου οι σύμμαχοι
όρνια που πεινάνε
σκύψαν στη ζωή μου
και αιμοδιψάνε
κόβω το κορμάκι μου
και τους το μοιράζω
κι ύστερα μονάχη μου
κάθομαι ουρλιάζω
κι όλο μέσα βαθαίνουνε
οι αντίλαλοί μου
και πάντα πληθαίνουνε
οι κατήγοροί μου.

Φόνος στο φόνο
αρχαία μου δίκη
ήθελα μόνο
αυτή η Αλίκη
του μελλοθάνατου εαυτού μου
η ερωμένη
να 'ναι στον επίλογο
αθωωμένη.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2017