Κόντρα στην ανομία

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Ανένδοτος σ' επιβουλές, στο σκαμπανέβασμα της, που 'βγαζε γλώσσες πύρινες και παγετό συνάμα, μα, είχα την βεβαιότητα, πως κάπου υπάρχει αγάπη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left] [B] [I]

. . *~* Κόντρα στην ανομία *~*
Στο πέλαγος σ' αγνάντευα κι όλο κωπηλατούσα
να δρασκελίζω κύματα,
μ' ανέμους μπερδεμένους
μια, να φυσούν στα άρρητα, δίχως διατυπώσεις
και μια, σαν ανελέητοι, να σχίσουν τα πανιά
κι εσύ τραβάς ανένδοτη, με γνώμη λαθεμένη,
τη πλώρη ταξιδιάρικη, να πνίξεις στα βαθιά.
Στον ούριο να προχωρώ
και κόντρα στον πουνέντε
να διασχίσω του μυαλού, τον ύφαλο του σκότους
που τσαλακώνει τα ρητά, με λάθος εντυπώσεις
δίνοντας λόγο κι αφορμές,
για ισχυρογνωμίες.
Απόκοσμοι μύστες εχθρικοί,
βάλουν να παροτρύνουν, ενάντια σ' αισθήματα
που 'ναι ειλικρινά.
Έκρηξη για ανάπλαση κι άδραξα τα ηνία,
κρατώντας με αβρότητα, "κόντρα στην ανομία".
Ανένδοτος σ' επιβουλές,
στο σκαμπανέβασμα της
που 'βγαζε γλώσσες πύρινες και παγετό συνάμα
μα, είχα την βεβαιότητα,
πως κάπου υπάρχει αγάπη
φύση της γενναιότητας, και θέληση με σθένος
και στην ακτή τη πλώρη μου, τείνω να πλησιάσω
και να πλευρίσω στου γιαλού, τα βότσαλα που καίνε,
να ψάξω για τον φτερωτό
που άφαντος λογάτε, κοιτάζοντας τα έκτροπα
και να τον συνεφέρω.
Γιατ' είχε δίπλα ο σατανάς, το παρατηρητήριο του
που του 'δωσε δικαίωμα, τον έλεγε κι αστέρι
το νυχτωμένο το μυαλό, στη πονηριά κοιμάται.
Μ' εύρυθμο φλοίσβο στο γιαλό
τις λέξεις κάνω χάδι, το ξύπνημα να προκαλώ
και στο φιλί σημάδι.
. . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-03-2017