Η γέννηση είν εκκλησιάς ο θόλος

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλό ξημέρωμα φιλαράκια, σήμερα γράφω για το οδοιπορικό της ζωής όπως εγω τη νιώθω.......είναι λίγο μακρύ....αλλά όχι μεγάλο, ευχαριστώ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ανοίγεις τα μάτια σου
μια μέρα, στο φως
κι έρχονται οι Μοίρες
να ορίσουνε
πόσο θα ζήσεις
και πως

Σαν γεννηθείς
και σ` αγαπούν
κι έχεις ζεστό κουκούλι
της μάνας χάδι τρυφερό
το χτίσιμο του εαυτού
γίνεται
από μικρούλι

Τα νιάτα σου
να τα χαρείς
με πάθος ερωτεύσου
τρελά ν` αγαπήσεις
κι ότι κι αν λέει
η λογική
εσύ να τ`
αψηφήσεις

Όταν ταιράκι
στη ζωή γλυκό
δικό σου θα` ρθει
να το φυλάς
σαν φυλαχτό
είναι φωτάκι χαραυγής
κερί, σ` εικονοστάσι

Όταν γονιός εσυ
γενείς
θα λάμπει
ο κόσμος όλος
η γέννηση είν ιερή
είν εκκλησιάς
ο θόλος

Σαν μεγαλώνουν
τα παιδιά
την ένοια τους
θα έχεις
μα τούτο είναι
η ζωή
το μέγιστο κατέχεις

Σαν μεγαλώσεις
θα το δείς
θα έχεις πια
μεστώσει
κάθε νυχτιά
μια θύμηση
θα έχει να
σου δώσει

Αν την εδιάβηκες
καλά, ετούτη εδω
τη στράτα
αξίζει να` δωσες
πολλά
και μη σκεφτείς
σταμάτα

Σαν θά` ρθει πλήρωμα
ζωής
έναν απολογισμό
θα κάνεις
αν δεν αδίκησες
άνθρωπο
όμορφα
θα πεθάνεις

Κι αν όπως λένε
οι γραφές
υπάρχει άλλος
κόσμος
θα τον διαβείς
Παράδεισος
θα` ναι ο δικός σου
δρόμος

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-03-2017