Με αίμα και φως, με φως και αίμα

Δημιουργός: Ελένη Σ., Ελένη Σωφρονίου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Με αίμα και φως, με φως και αίμα

Τριγυρνούσες ξυπόλυτος μες στ’ αγκαθωτά μονοπάτια του μυαλού
από βράδυ σε βράδυ,
ιχνηλατώντας τα ύψη τ’ ουρανού.
Mε το αίμα να ρέει απ’ τα πέλματα των σκέψεων
και να ποτίζει την αλήθεια σου,
σαν νυχτολούλουδο να ανθίσει μες στο πάλλευκο της νύχτας σου
και να μυρώσει την ψυχή.
Έσκαβες ολονυχτίς -μ‘ εκείνη την τσάπα των βαθύτερων ματιών σου-
το χώμα των λέξεων,
για να βρεις τρόπο να φυτέψεις τον σπόρο μιας Αρχής,
που θα καθόριζε την Πορεία του ταξιδιού σου και το καθάριο Τέλος του.
Μες στο πυκνό το σκοτάδι της μοναξιάς
κοινωνούσες την ανάσταση των ονείρων σου
με κάτασπρα δάκρυα,
καθώς περίμενες πίσω από ένα σκοτεινό παραθύρι,
να ζωγραφίσεις με κόκκινα γράμματα την αυγή
και το κελάηδημα τ’ αηδονιού.
Ορφανός από συνηθισμένες συντροφιές,
ανηφόριζες μόνος, μα λεύτερος, το μονοπάτι σου.
Κουβαλούσες στην πλάτη σου, τού χρέους το βαρύ σταυρό
ενώ τα μάτια σου φωσφόριζαν ξάστερα λόγια και ονείρατα.
Το ‘ξερες̇ θάνατο πως θα θήλαζες στο στήθος της ζωής
τη μέρα όπου ελάξευες πα’ στο χαρτί ένα στίχο
επάνω του που έχτισες, το Ποίημα της ζωής σου:
«Με αίμα και φως, με φως και αίμα, γράφεται η αλήθεια»!

Κάποιοι σε είπανε τρελό κι άλλοι σε είπαν ΠΟΙΗΤΗ!


Ελένη Σωφρονίου Στρατή

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2017