στα χειλη των λεξεων

Δημιουργός: astrojoggi's, Vassilis V.

(ε)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Χειλη για ενα φιλι , στα χειλη των λεξεων
η ωρα σκαρφαλωσε στην ακρη του οραματος
οσο τα λογια εδεναν φιογκο ενα καλο σπιτι
ποσο απαλα γλυστραμε αυτο το βράδυ στη Σεληνη...
Το αλκοολ χαραζε την πραγματικοτητα καθετα
κι οσα κομματια περισσευαν ,βιτρο εγιναν
σαν περπατας μεταξυ των ανθρωπων
που δεν ειναι εδω
θολο το πεζοδρομιο
μιας αγνωστης εποχης
Μην μου ανακινειτε το κακο
οσο η κραυγη μου δεν εχει ακομα επιστρεψει
πόλη σαν μεσα σε ομίχλη
τα φωτα διπλα μου επιταχυνονται... αργα
καποιος με πατησε η πατησα , στενάζει
ενα μηχανημα αναληψεων φιλαω σταυρωτα
τοτε με αγγιξε ενα χερι που δισταζει...
Με δανεικη την ηθικη τους ζουμε
την πηραμε απο τους νεκρους μας κι ουτε μια γεννηση!
Πως ν' απορροφηθει το αχρονο χωρις να εκφυλιστουμε;
Σε καθε ιδεα που κληρονομεις υπαρχουν αλλοιωσεις...
Ειναι δυσκολο να κατανοησουμε το νοημα , θεατη...
Η υποψια με ακουμπησε πισωπλατα
γυρισα κι ειδα ενα ρακοσυλλεκτη
ρακενδυτος Αγγελος
Ζυγιζω καθε απαισιο μικρο παραπτωμα σου
κι ολο μαζευω και πετω
Ναι!... στο νυχτερινό ουρανό φυτευω τα ονειρα σου
τα εύφορα, τα δυσμορφα,τα ανευ σημασιας
ετσι ο δρομος σου περνα κι απο μενα
σαν φτανεις στα πιστευω σου , εκτος και εισαι εναρετος ...
Οση ωρα μιλουσε , κρατουσε το σκοταδι μακρια
το πιωμα υποχωρουσε κι αναδυοταν γυρω ενα φως
που θρεφοταν απο τα συστατικα του
Η γνωση που πολλαπλασιαζει ο Χρονος ειναι το Φως
σαν σπαει στον κορμο της...η ροη του
σαν αφανιζεσαι κοιτωντας την Αδρανεια στα νερα του
σαν ησυχαζεις μονο με τις παυσεις...κλαματος ενος μωρου
των δακρυων σας
ετσι πολεμιεται ...
χειλη για ενα φιλι, στα χειλη των λεξεων
χερι για ενα αγγιγμα , σαν χελι ηλεκτροφορο...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-03-2017