Την ηδονή σπουδάζαμε

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Εις ανάμνησιν.....Γραμμένο και αφιερωμένο στον επι τριάντα χρόνια συντροφό μου, της ζωής μου το απάνεμο λιμάνι. Καλό ξημέρωμα σας ευχαριστώ όλους. Ερμόνες...τοποθεσία στη Κέρκυρα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Θυμάσαι τότε αγάπη μου, στις μαγικές Ερμόνες
την ηδονή σπουδάζαμε, με του έρωτα εικόνες

Ταξίδι ήτανε ζωής, δικό μας, το γαμήλιο
στα βράχια, μες τα κύματα, ταξίδι μας, στον Ήλιο

Κει που μας έβλεπε ο Θεός, γυμνοί στα βράχια μόνοι
να πλέκουμε το υφάδι μας και το κορμί να λιώνει

Τον έρωτα τον ακριβό, τον είχαμε στα χείλη
και το γαλάζιο ουρανό, της σάρκας το καντήλι

Σαν κάναμε μείς έρωτα, μας έβλεπε το κύμα
η θάλασσα η γαλανή, ήταν αγάπης ποίημα

Νιάτα, με χρώμα χρυσαφί και τη ζωή στα χέρια
γλυκό ήταν το σμίξιμο, μας πήγαινε στ` αστέρια

Καυτά τα βράχια, στρώμα μας, οι δυό γινόμαστε ενα
και δεν ξεχάστηκαν ποτέ, μες στη καρδιά γραμμένα

Δεν έβλεπες, γύρω, ψυχή, μόνο στο κύμα οι γλάροι
μπάνιο σαν κάναμε γυμνοί,είμαστε, νιότης φάροι

Αρχή, πορείας ήτανε, διαβήκαν, χίλια χρόνια
και τόσο, μάτια μου αγαπώ, που ειν τα μαλλιά σου χιόνια

Μου έδωσες, σου έδωσα, μου δίνεις και σου δίνω
κι έχουμε, μεις καμάρι μας, το παλικάρι εκείνο

Που ειν παιδί του έρωτα, παιδί, ειν της αγάπης
ένας αητός περήφανος, των γυναικών ο λάτρης

Ευχή του αφήνουμε κι οι δυο, σε μαγικές Ερμόνες
να ζήσει, ίδιες τις στιγμές, που δεν κοιτούν κανόνες

Ν` αγαπηθεί, να λατρευτεί κι αυτός να το λατρέψει
ενα κορίτσι ακριβό, μια αλυσίδα έρωτα, μαζί του να τη πλέξει

Σ` αυτόν τον υπέροχο άνθρωπο, το Τάκη μου, το καλό πατέρα του λατρευτού μας γιού

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-03-2017