ν'αντρειευτώ

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

τώρα με τον ίσκιο μου θα σκύβω
τάχα δοκίμασα του πολλούς καιρούς
σαν φτάσει η γαλήνη δεν το κρύβω
δεν θα πιστεύω πια σ’αυτούς

όνειρο αν είναι παρά αλήθεια
συλλογίζεται γερνώντας η ζωή
της έμεινε φαίνεται συνήθεια
πάντοτε στον έβδομο να κατοικεί

ίσως συνενοχή και ματαιότης
ψηλαφώντας που στενάζω και ρωτώ
στην έκσταση τι βγήκα στρατιώτης
και κάθε κυριακή παραμιλώ

κι απ’τα ψηλά όπου’μαι απλωμένος
κοιτιούνται πάνω μου οι ουρανοι
τι μεγαλείο,νάμαι αλλοπαρμένος
της όψης σου για να κοιτω τη νεά ανατολή

απο την υπομονή μου είμαι μακρυά
οι παιδεμοί της μ’έχουν σαλέψει
σε θέση δεν κρατιέμαι μια καρδιά χτυπά
ξαναζωντανεμένη χάνεται η σκέψη

ξανακάνω το ταξίδι προορισμός παντού
μα πριν σηκωθώ απο τον ίσκιο μου προσμένω
για μια φορά ν’α’κούσω τον ήχο του μυαλού
ν’αντρειευτώ ,κορμί που είμαι σακατεμένο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2017