Στ' άστρα περπατεί

Δημιουργός: ptoumassis, Παναγιώτης Θ. Τουμάσης

Γράφτηκε στις 11.4.1017

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Έφυγε λοιπόν,
στ’ άστρα περπατεί
κι είν’ ευτυχισμένη.
Ο καιρός απών,
η ώρα περιττή
στους ουρανούς.
Έφυγε λοιπόν,
δε ρωτώ γιατί
κι ούτε πώς συμβαίνει.
Είναι των σιωπών
ο ρυθμός αυτή,
του αρρήτου ο νους.

Άγγελοι την έχουν στην αγκαλιά
και τής τραγουδούν γλυκά: «Κοιμήσου».
Στα μαλλιά της τ’ απέθαντα πουλιά,
πίνουνε νερό του Παραδείσου.

Λένε πως εκεί,
της αλησμονιάς
έχει πιει το χάπι.
Κάθε Κυριακή,
μ’ άνθη λεϊμονιάς,
τιάρα φορεί.
Λένε πως εκεί,
κόσμος και ντουνιάς
ζει χωρίς αγάπη.
Κι είναι η μουσική,
μουσική-φονιάς
σε ύπνο βαρύ.

Άγγελοι την έχουν στην αγκαλιά
και τής τραγουδούν γλυκά: «Κοιμήσου».
Στα μαλλιά της τ’ απέθαντα πουλιά,
πίνουνε νερό του Παραδείσου.

Π.Θ.Τουμάσης

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-04-2017