Αβελτηρία

Δημιουργός: Sui generis

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Άγριοι λογισμοί καρτερούν στις γειτονιές.
Οι ήρωες πρώτα πάτησαν τις σκιές τους είπε ο πατέρας
κι ο γιος δεν περπάτησε ποτέ ξανά με ψηλά το κεφάλι.
Λογισμοί που μαρτυρούν μιαν αγωνία.
Που εκδικούνται την αφάνειά τους.
Που θηλάζουν ένα κακό που δεν υπάρχει.
Ο πατέρας κι ο γιος ήταν πάντα εξαίρετοι άνθρωποι.

Οι νεαροί αγαπιούνται και χαζεύουν ξαπλωμένοι το φεγγάρι.
Δεν το γνωρίζουν μα ξεκουράζονται επάνω στις σκιές τους.
Οι σκέψεις τους δύσκολα ενώνονται
γιατί δύσκολα παραμένουν νέες.
Σκέψεις που στόλισαν με βάθος μια στιγμή.
Που άπληστα ορέγονται το αδύνατο.
Που αποτυγχάνουν μονάχα όταν προσπαθούν.
Οι νεαροί ήταν πάντοτε κάπως παρορμητικοί.

Οι χωρικοί λησμονούν το παλιό σπίτι στην πλατεία.
Το ηλικιωμένο ζευγάρι νικήθηκε απτον χρόνο κι απο τα τσιμέντα.
Οι πράξεις τους που ξόρκισαν τον θάνατο
έγιναν μνήμες και τον καλούν καθώς βραδιάζει.
Πράξεις που άντρεψαν τ' αμούστακα παιδιά τους.
Που στρώσαν φόβητρα σε νεαρούς δραπέτες.
Που απέτυχαν τον χρόνο να δαμάσουν.
Οι ηλικιωμένοι ήταν πάντοτε λιγάκι παράξενοι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-04-2017