Το αλάθητο που λαθεύει

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

"Προς ολοταχώς" το παράγγελμα δίνει, στο πλωριό ο φανός κι η κουκέτα στη πρύμνη, όλα πληρούν μιαν επιθυμία, της λαχτάρας τη δύναμη, που έχει αξία, με το ξόδι του χρόνου, που βαρά την αιτία

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left] [B] [I]

. *~* Το αλάθητο που λαθεύει *~*
Βαπόρι που σχίζει σε βάθος το κύμα
και το υγρό στοιχείο βρυχάται.
Ατόφιος Έρωτας ακαταμάχητος
το βράχο συντρίβει,
χωρίς να φοβάται.
Σαλπάρει στα κύματα, πορεία στη πλώρη
κρατώντας στη γέφυρα, της Γης το ρολόι
δίνει κατεύθυνση κι οι σκέψεις πετάνε
σε λιμάνια φαντάσματα
και ποτέ δε μιλάνε
ο Νους τριγυρίζει, κρατώντας πορεία,
πότε στ' αμπάρια
και πότε στα πρύμια.
Στη βαριόλα ακούγονται, στεναγμοί και ανέμοι
αχνοΰφαντη στέρηση,
στ' αλμυρά μπερδεμένη.
Στα βαθιά του μυαλού, έχει τη μούσα
κι αγναντεύει τα πέρατα,
με των άστρων τη κούρσα
παίρνει το χάρτη και τσεκάρει το στίγμα
δυό σάλτα, δυό βήματα,
στου εξάντα η μοίρα.
"Προς ολοταχώς" το παράγγελμα δίνει
στο πλωριό ο φανός κι η κουκέτα στη πρύμνη
όλα πληρούν μιαν επιθυμία
της λαχτάρας τη δύναμη, που έχει αξία
με το ξόδι του χρόνου,
που βαρά την αιτία.
Έρωτας είναι κι εσύ πάρτω όπως θέλεις
μια ζωή, ένας αγώνας, μια ανάμνηση
κι ένας θάνατος ...........
(Το αλάθητο που λαθεύει) ..................
. . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-05-2017