Εσύ!!! νερό να πίνεις

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Φίλοι μου...δεν νομίζω ότι έχω γράψει πιο ειλικρινές ποίημα, όμως...δεν γίνεται και δεν πρέπει να ωραιοποιούμε πάντα τη ζωή στη ποίηση,σας το εμπιστεύομαι...αφού το σκέφτηκα καλά. Καλή εβδομάδα.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι λέξεις πέφτουν σαν βροχή, ποτίστηκε το χώμα
όταν χαράζει η αυγή και ρθει όμορφο γιόμα

Δίπλα μου έχω ένα εχθρό, τα μέσα μου μαυρίζει
σύντροφος, είναι πιστός, στον Άδη, αυτός χαρίζει

Μ` ένα μολύβι ολημερίς, τα πάντα, κάνω ποίημα
τις αγάπες, τους καημούς, τον έρωτα, το κρίμα

Η ψυχή μου, άγριο, άλογο, της έβαλα χαληνάρι
ζηλεύω, λεύτερους αητούς, κινούν για το φεγγάρι

Ιθάκη...έχω χρόνια εδώ, μαρτύρησα να φτάσω
έχει ησυχία, δε μπορώ...Αλκυόνη..να πετάξω

Αχάριστη, λέω κουράστηκες, έχεις εδώ αγάπες
κι όλα τα χρόνια μου μετρώ, θυσίες, ήταν γεμάτες

Γράφω, πετώ, αναπολώ, χαιδεύω κάθε ρίμα
νιώθω φορές, σαν ναυαγός, σε αγριεμένο κύμα

Δεν έχω εδώ εικονίσματα, έφτιαξα, μοναχή μου
τα έμψυχα, τα προσκυνώ, όλη μου τη ζωή μου

Πίστη, αρετή, υπομονή, μου όρισα για προίκα
από τα κεκτημένα μου, ούτε γραμμή, δε βγήκα

Έρχονται βράδια, με ρωτώ, μα εσύ ήσουν αντάρτης?
πορεύτηκα, μου απαντώ, στο δρόμο της αγάπης

Μονάχη σου, τον διάλεξες, κάτσε και γράφε τώρα
στη διαδρομή, τι έχασες?? δεν ειν για αυτό η ώρα

Έδωσες, έδωσες, έδωσες,όλες τις μέρες δίνεις
μέσα στα χρόνια..ξέχασες, εσύ!! νερό να πίνεις..

Η αγάπη είναι φυλαχτό, τόσες θυσίες, θέλει
για να θωρείς βιγλάτορα, συνέχεια, ν` ανατέλει

Τιμιότητα! βαρύς σταυρός, ήθος, παρασημά σου
μα.. που εχάθει ο έρωτας...έμεινε...στα ονειρά σου

Γερνάς, το βλέπεις, το θωρείς, στο ΄λ΄εει ο καθρέφτης
μα η ψυχή σου..δε γερνά, τα όρια...εσύ!! τα θέτεις

Κάθεσαι στη γωνίτσα σου, είσαι καλή μια μάνα
ξέχασες..δεν ρωτάς, εαυτέ? έχεις δικά σου πλάνα?

Ήσουν, αητός, σταυραετός, η λευτεριά ζωή σου
και τώρα γράφεις, τη ζωή, όλη! μες στο χαρτί σου

Κοιτάς, προς στο στεφάνι σου, το τίμησες, αγιασμένο
πιστό σκυλί, αιώνια κι αυτό ένα κεκτημένο!

Μάζεψτα..κεκτημένα σου και πιάσε το μολύβι...
κι αν κάτι ακόμα πόθησες, το έχεις χάσει ήδη

Μπράβο σου, μα είσαι δειλή..άτι! λυτό! δε θα` σαι.........
όταν στερεύαν, οι πηγές...εσύ έδινες! θυμάσαι?

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2017