Σαν

Δημιουργός: xristinaP., Χριστίνα

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σπόντες που διόλου σπόντες δεν ήταν
στιγμές που ξεχνιούνται σιγά σιγά
χαραγμένα γράμματα σε ξύλινες σανίδες
κι ένας θυμός να με εξοργίζει.

Η ψυχή μου φταίει για όλα
πόνος στα μάτια σου
νοσταλγία στα δικά μου
πάντοτε αργούσες.

Υπόσχεση και ευχή
κρίμα που δεν εκπληρώνονται
δεν αρνούμαι πως δεν τα ξέχασα
δεν αρνούμαι πως δεν τα θυμάμαι

Το τελευταίο βλέμμα
το τελευταίο δάκρυ
μακάρι να είναι το τελευταίο!
Μακάρι να μην γινόταν...

Κι αύριο θα είμαστε ασήμαντοι
άνθρωποι που δεν περάσαν.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-05-2017