Σαββατόβραδο

Δημιουργός: Αλντεμπαράν

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][color=black][font=palatino linotype]

Ονειροπαρμένη στο περβάζι
κρύα,σκεβρωμένη μες στ' αγιάζι
στέκει η ερωμένη μοναξιά μας
κλάμα απ'τα αγέννητα παιδιά μας.

Γράφει κουλουράκια και γραμμούλες
από πάγο πάνω στις κουμούλες
πλάγι της σκοτάδι την σκεπάζει
τον ληστή τον ήλιο μη τρομάζει.

Και απαλά μια νεκρωμάρα
πέπλο μητρικό τη βουβαμάρα
με στοργή απλώνει στην εσπέρα
που ήταν μαλωμένη με τη μέρα.

Έρχονται οι φτωχοί και απαγγιάζουν
έρχονται πουλάκια και κουρνιάζουν
και το χαμομήλι τ'αδερφάκι
ύπνωσε δαρμένο σαν παιδάκι.

Tί ευλογημένη τρυφερότης
σαν φαρμακωμένη νιότη!
Λίκνο και κηδεία ενός ιππότη
και χαρά σ'όλα η ταπεινότης!

Μελωμένη η νύχτα σαν καμπάνα
ξόρκισε μακρυά την σκύλα μάνα
τούτη δω τη γη! Που σαν γοργόνα
στοίχειωσε το νυν και τον αιώνα!

2009

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-05-2017