Εξόριστη!! του κερατά

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Φίλοι μου καλοί δεν έχω διόλου όρεξη....αυτό το μοναχικό φεγγάρι με σακάτεψε!!!!!και καπνίζω...καπνίζω...καπνίζω...ευχαριστώ φιλιά σε όλους

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθε η ώρα φίλε μου, μεις να λογαριαστούμε
σαράντα χρόνια κολλητός...πολλά έχουμε να πούμε

Τι θέλεις και με κυνηγάς, απ` το πρωί ως το βράδυ
με πεθαίνεις την αυγή...με θάβεις στο σκοτάδι

Ένα τσιμπούρι μου γινες, που το κρατώ στα χέρια
και θα με στείλεις σύντομα, στου Χάρου τα λημέρια!

Σε ψάχνω σαν θερμό εραστή! της πιο τρελής καψούρας
αιχμάλωτη ακροβατώ...στην ηδονή μιας τζούρας!!

Πεθαίνω, ζω, ερωτεύομαι, πάντα μαζί με σένα
κι όταν με πνίγουν δάκρυα, με εσε τα` χω λυμένα

Τόση πολύ εξάρτηση!!! μια θλιβερή ιστορία
όλο επάνω σου κολλώ, ζωής μου ακολασία!

Όταν ξυπνήσω το πρωί, σε ψάχνω απεγνωσμένα
σε θέλω σαν αμαρτωλή, σαν δυο φιλιά κλεμμένα

Όλο...χτυπάς υποχθόνια, στ` άστρα να με στείλεις
τέζα! την έρμη..άρρωστη να με διαολοστείλεις

Μα σε ποθώ! σε χρειάζομαι! ανάθεμα μ` αρέσεις
κι όλο διαβάζω απάνω σου, κηδείας μου ανέσεις!

Με μάδησες κανονικά κι όλο κοιτώ τη τσέπη
η τιμή σου αστερόσκονη! και χίλια δυο τα πρέπει

Φονικό!!! εσύ αντικείμενο, του πιο μεγάλου πάθους
να εγκληματώ προς εαυτόν,έρμαιον μέγα λάθους

Κι όλο τσιμπιέμαι! και ρωτώ, πως διάολο ζω ακόμα?
και τόσο και ρό, δε μ` έστειλες ανάσκελα στο χώμα!!!

Τη στάχτη σου πολύ μισώ! και τ` αποτσιγαρά σου
όλο ακούω μια φωνή!! θνητή!! τ` ανομηματά σου

Με κοιτούν στραβά, στραβά, για εσέ έξω με βγάζουν
μέσα στ` αγιάζι, στη βροχή! με λύπη...με κοιτάζουν...............

Μια λέπρα!! έχω πάνω μου, στα σπίτια τους κολλάει
κι όλο συγνώμες...δε μπορώ...το βράδυ μας βρωμάει!!!!!!!!!!!!!!!

Εξόριστη!!!! του κερατά... και εκεί που μ` αγαπούνε.........
κάνω δυο τζούρες βιαστικά, εκεί μου σε μισούνε!!!!!!!!!!!!!

Άθλιο!!! αντί να σε μισώ εγώ, αργά που με πεθαίνεις!!
με καφεδάκι Ελληνικό...στ` ουράνια με πηγαίνεις!!

Ήρθε η ώρα...θα στο πω, διόλου δε σε γουστάρω
κι η εξουσία..νοιάζεται...μη πάω εγώ στο Χάρο!!

Σχέση μου!! μακροχρόνια εσύ!! το στόμα μου πικρίζεις
είσαι γλυκό το άτιμο, όταν πονώ δακρίζεις

Ναι!! πρέπει να εξομολογηθώ...ποτέ δεν μ` εγκαταλείπεις
κι αν σε μισώ...θα σου το πω, συ στις πληγές,,,δεν λείπεις

Κι ένα μετά. τον έρωτα!!!......διαόλου...είσαι ευλογία
ο έχων πάθη στη ψυχή!!!! τραβάει στο Σωτηρία!!!

Ώρα καλή και σου χρωστώ, να ρθείτε στα σαράντα!!!
ο Άγιος Πέτρος μήνυσε!!!!για σε!!! θα έχω πάντα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-06-2017