Ραντεβου πλατεια βαθης κι ουρανου

Δημιουργός: spyfyl

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Eναν τρελο που παντα φταιει αγαπας
ενα μολυβι που για παρτη του ολο γραφει
μια λεωφορο αναμμενη που πατας
ενα βιβλιο παιδικο γεματο λαθη.

Kι εγω μια ωρα μακρια σου δεν μπορω
γιατι εισαι αιμα και νερο για το κορμι μου
ομως για σενα, που δε φευγεις, απορω
και ψαχνω λογους που σκορπιζεσαι μαζι μου.

Ραντεβου πλατεια βαθης κι ουρανου
καταχειμωνο να βγουμε με φανελα
για μια βολτα στης αγαπης το παντου
να φωναζουμε αγκαλια ζητω η τρελα.

Eιμαι βινυλιο χαραγμενο και μ΄ ακους
με μια φωνη τραυματισμενη απο το χρονο
χανεις τα βηματα μαζι μου στους χορους
βλεπω στροφη κι αντι να κοψω εγω γκαζωνω.

Mα ασε με μενα, εγω την ακρη θα τη βρω
μεσα σε ρουχα γυρω γυρω πεταμενα
φυγε κι ας ξερω πως φοβαμαι τον καιρο
φυγε να κανεις μια φορα καλο σε σενα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2017