Warning: session_start(): Cannot start session when headers already sent in /home/stixoi/public_html/core.php on line 23
Άηχος - Το μηδέν

Άηχος - Το μηδέν

Δημιουργός: Skylight, Σταμάτης Βαρσάμος

Αλγεβρικός Έρωτας του Άηχου http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκαλίζω το κεφάλι μου, πως να σε προσεγγίσω
καλέ μου φίλε άηχε, μα από που να αρχίσω.
Διαβάζοντας προσεκτικά αυτά που 'χεις αφήσει
θα πάω στα μαθηματικά, τη δεύτερή μας φύση.

Αλγεβρικό το νούμερο του έρωτα υπάρχει!
Και έχω την απόδειξη, για όποιον θε να μάθει
ένα πλην ένα ίσον μηδέν και το μηδέν ταιριάζει
γιατί ενώ είν' αριθμός, με το σημείο μοιάζει.

Θα τ' αναλύσω επαρκώς, μήπως έτσι σε πείσω
ένας εγώ, πλην το εγώ, μηδέν αφήνω πίσω
μία αυτή, πλην το εγώ, (που είχε προ εμένα)
ισότιμο αποτέλεσμα, για εκείνη και για μένα.

Μηδέν -λοιπόν- συν το μηδέν, (μηδενικό μας δίνει)
αρνητικό η θετικό θα δούμε τι θα γίνει,
γιατί ενώ ο έρωτας, μπορεί να γίνει αγάπη
μπορεί να γίνει κι αφορμή, να κλαις με μαύρο δάκρυ

Και το μηδέν, σα σύμβολο, έχει το κύκλο σήμα,
που οδηγεί συνειρμικά σ' ένα αέναο σχήμα.
Σωστό και εδώ, ταυτόσημο, με όλα τα στοιχεία
καθώς ο έρως διαρκεί, (με τη σωστή χημεία).

Τώρα και κάτι που τροφή, θα γίνει για τις σκέψεις
ο κύκλος είναι σταθερός ή σταθερό τον βλέπεις
είναι το μόνο σύμβολο που όσο κι αν γυρίζει
αν άξονα έχει σταθερό, καθίς ότι νομίζει.

Έτσι είναι ο έρωτας, άμα τον ζούνε άλλοι
σου μοιάζει να 'ναι σταθερός (ψευδαίσθηση μεγάλη)
Εδώ κλείνω τον ορισμό, κι αρχίζω πια για σένα
στην άλγεβρά σου έδωσα, όλα τα δεδομένα.

Φίλε Δημήτρη, άηχε, με την γαλάζια πένα
με λέξεις φτιάχνεις ουρανούς, που αγγίζουν τον καθένα
το ξέρω γιατί διάβασα, πλην τα σατιρικά σου
ποιήματα που βγαίνανε απ τα εσώψυχά σου

Αλλά αφού πιο πρόσφατα, θες να χαμογελάμε
εγώ αυτό το εκτιμώ, και όλοι στο χρωστάμε
γιατί έτσι απλά, (κι απέριττα) που παίζεις με τις λέξεις
τη θλίψη μας απ τη καρδιά, κοντεύεις να γιατρέψεις.

Φίλε Δημήτρη, άηχε, πολύ σε εκτιμάω
στη λίστα καθημερινά εγώ σ' αναζητάω
και μη θαρρείς ότι εσύ, είσαι αφανής αστέρας
λάμπει ο κάθε ποιητής κάτω απ το φως της μέρας

Δώρο σ' αφήνω άηχε, μια συμβουλή από μένα
να γράφεις για χαμόγελα και μάτια βουρκωμένα
γιατί κάπου ανάμεσα στο γέλιο και το δάκρυ
υπάρχει αυτό που οι άνθρωποι ονόμασαν αγάπη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-06-2017