Μια πισινάρα...με κοιτά

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα παιδιά ευχαριστώ πάρα πολύ, εξακολουθώ και σήμερα να μην είμαι σοβαρή....αιτία, η πισίνα του κεφαλαίου που την έχω φάτσα, κάρτα. Ευχαριστώ Ραούφ για την έμπνευση.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καίγομαι, ψήνομαι η πτωχή, με τούτη τη κατάσταση
νιώθω μωρέ πως ξεψυχώ, πριν κάνω επανάσταση!!

Πως θα τ` αντέξω η Κουτσουμπίς...για το λαό που τρέχω
το'υτο το καυτερό θεριό, διόλου δεν το αντέχω

Πως θα ζωστώ τα άρματα, για ν` ανεβώ στο Σούλι
να μη λουστώ Πρωθυπουργό και τον αστό το Κούλη

Στον Όλυμπο...πως θ` ανεβώ, στην Πίνδο και στο Γράμμο
αφού, μες την αετοφωλιά, κοντεύω, να πεθάνω

Πως θ` ανεβώ στο άλογο...ωσάν το Βελουχιώτη
για να στενάξει ο αστός!! να πει Άγιε μου Σώστη!!

Μιαν..επανάσταση τρανή!!! να μην την επρολάβω!!
να` χω κι εγώ απ` το λαό, ένα φιλί να λάβω

Κλείστηκα...σαν το ποντικό, στα τέσσερα τοιχεία
μ` τ` αρκουδίσιον!! όπλα μου!! ξεφτίλα!!! βρε Γιωργία!

Βγαίνω και ψήνω δυο αυγά, επάνω στη ταράτσα!!!
έχω και το κεφάλαιο!!! απεναντί μου, φάτσα!!!

Μια πισινάρα..με κοιτά...με μίσος!! να με σφάξει!
κι όλο γελάει ειρωνικά!!! δες τη δική σου τάξη!!

Έχω καημό! βαρύ καημό! μια Μπουμπουλίνα, εντός μου
που μου το λέει η ψυχή, με βρίζει ο εαυτός μου

Γιατί...γυρνώ τόσο καιρό?? και που ειν η δυναμή μου!
ωι!! με!! περιφρονώ κι` αυτή, την υπαρξή μου

πλάτς!! και πλούτς!!οι γείτονες!!! μες στη δροσιά!! όλοι, χαι!!!
όλο γέλια αντηχούν!!! κι ο εχθρός με κυνηγάει

Πάει...το αποφάσισα...ας καίει!! ας τσουρουφλίζει!!
ζώνομαι, άρματα, σπαθιά!!! λαού το μετερίζι!!

Δεν θα πεθάνουμε γείτονα...και συ θα πλατσουρίζεις!!!
το πλούτοοοοο θα τον μοιραστείς!!! πισίνα δεν θα ορίζεις

Κει θα τσαλαβουτούν παιδιά, θαν, της δικής μου τάξης
Ραούφ μου...τράβα, Μαλιμπού!! άνετος!! να αράξεις

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-07-2017