Τη ζήση αυτή σιχάθηκα

Δημιουργός: Σταυρος Τζανης, Σταυρος Τζανης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τή ζηση αυτή σιχάθηκα να φταίνε οι αθρώποι
που άνευ λόγου
καυχησιές παράταιρα σκορπούν
και μόνο υπεροπτικά με θράσσος δίχως άλλο,
κατέχουνε περλαμπαστά να περιαυτολογούν.

Τη ζήση αυτή σιχάθηκα να φταίνε οι αθρώποι
που εξεχάσαν προθυμιά και σέβος τι εστί
κι’ εχουν οι φλέγες του κακού
ριζώσει στη καρδιά ντως
κι’ εχουνε τασιμάρηδες στο μίσος ορκιστεί.

Τη ζήση αυτή σιχάθηκα να φταίνε οι αθρώποι,
που δεν ξοδιάσανε λεφτό να κάμουνε καλό,
γιατί σε πλάτες αλλονώ πατήσανε στη ζήση,
μα’χουνε στου συφέροντος μπλαντάξει το γιαλό.

Τη ζήση αυτή σιχάθηκα να φταίνε οι αθρώποι,
που δε βουτούνε στο μυαλό τη γλώσσα σαν μιλούν
κι’εχουν στα χείλη την ψευθιά σάϊκα γανωμένη,
ν’αυτοφωταγωγίζονται σαν περιαυτολογούν

Τη ζήση αυτή σιχάθηκα να φταίνε οι αθρώποι, που ορίζει μικροπρέπεια κι‘ο νεοπλουτισμός
γιατί μαθώς ετουτανέ χεραγκαλιά βαδίζου,
κι’απο τσ’αξίες πλια μακρύς,
φαντάζει ο ξορισμός.

Τη ζήση αυτή σιχάθηκα να φταίνε οι αθρώποι, που δεν εβάλα πεθυμιές μπροστά απ΄τσι λογικές
μα να μου πεις προνόμιο γενναίου ειν’η αγάπη, από δειλούς και άνατρους τι ψάχνεις; Τι γυρές;

Την ειμαρμένην ουδ’ αν είς εκφύγοι λέει ο Πλάτων
έτσα λογιώς επλάσανε τη ζήση οι Θεοί ,
γιατί στον κοσμο κάθα εις
την μοίρα ντου ορίζει ,
γι’αυτο φοβού η τσι Θεούς αθρώποι φθονεροί.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-08-2017