Βάλσαμο ντύσου....ζήσε!! βιάσου

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Δεν γράφει η φαντασία...απόψε το βράδυ....καλημέρα, ευχαριστώ σας.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γυρνούν οι σκιές, τα βράδια
σε σοκάκια, υγρά, ζωής ρημάδια
στις μουσικές, αδιάφορου κόσμου
προδομένης σάρκας, μάτια τρόμου

Ένα σμίξιμο τυχαίο, πληγές ανοίγει
έρωτας ψεύτης, την Αυγή θα φύγει
μες τα φώτα, τρανής πολιτείας
ζητιανιάς το φιλί, βραδιά αμαρτίας

Κορμί ξένο, μια σκληρή απουσία
μια αδιάφορη, στιγμής συνουσία
οι ψυχές, βγήκαν απόψε σεργιάνι
να γεμίσει, ένα άδειο μονό ντιβάνι

Καταπίνοντας, θλίψη, ψυχής δάκρυ
η αγάπη δεν ήρθε, κι απόψε εχάθει
ποτά, τσιγάρα, ένα γέλιο πικρό
κι απόψε του πόθου, σώμα νεκρό

Στο χωνευτήρι, ψυχών μοναχών
τρέχει τα αίμα, ζωής πληγών
δυο λόγια γλυκά, ζητά η ψυχή
στης περιπλάνησης, φτηνό μαγαζί

Το σκοτάδι, λυγμό τυλίγει
κι είναι πολλοί, της ζωής οι λίγοι
ένα γειά, τσιγάρα, κενό
βλέμμα απόγνωσης, ψυχής, αδειανό

Σαν ψάχνουν οι άνθρωποι, ένα καντήλι
το σ` αγαπώ, από αλήθειας χείλη
δεν το` πε κανείς, δεν το` πε ακόμα
ντύνεται η Αυγή, γκρίζο χρώμα

Σαν ξυπνήσεις πρωί, μ` άρωμα ξένο
το σώμα, το στόμα, διπλά λαβωμένο
μαζεύεις, κομμάτια, να βγεις στον Ήλιο
τη νύχτα, θα` χεις, πάλι βασίλειο

Φτωχέ οδοιπόρε, πλάνης, θιασώτη
ο εαυτός σου, μόνος, εικόνα δεσμώτη
βγάλ` το πετσί σου, κοίτα ένα αστέρι
το ωραίο, η ζωή, να σου φέρει

Όταν αγαπήσεις, εσύ, πρώτα εσένα
δειλινά, ροδάμια, ζωγραφισμένα
στάσου ψηλά, στου Θεού τη πύλη
ένα αγάπης, δικό σου, έχεις καντήλι

Άναψε φλόγα, ζεστή δική σου
χίλια πουλιά, θα` χεις μαζί σου
μπαλάντα άκου, παίζει για σένα
φιλιά αγάπης, γλυκά δοσμένα

Ειν αμοιβή σου, δική σου, σ` ανήκει
σελίδα καινούργια, θ` αφήσεις διαθήκη
μ` αγαπούν, τ` αστέρια, ο ήλιος, το φως
ειν πολύτιμος, ο δικός μου εαυτός

Μια αγάπη κοίτα, έχεις δικιά σου
βάλσαμο!! ντύσου...ζήσε!! βιάσου...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-08-2017