οι εντυπώσεις ενός πνιγμένου

Δημιουργός: χρήστος μπαντίνι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σκέφτηκα πως μάλλον κανείς δεν κατέγραψε τελικά τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.

Σκέφτομαι επίσης μετά τη μακρά αποχή μου απ' το γράψιμο, να απευθύνω τα λόγια μου στο Θεό.
Αρχικά είχα σκοπό να απευθυνθώ σε ποιητές
μα δεν βρήκα κάποιον αξιόλογο.
Έτσι άρχισα να πιστεύω πως ο Θεός είναι πιο κοντά μου
απ'ότι οι άνθρωποι οι καθημερινοί
των οποίων τη βλακεία μίσησα από όταν ήμουν μόλις δεκαπέντε χρονών
κι απο τότε τίποτα δεν έχει αλλάξει.
όσο μεγαλώνω φαίνεται πως η απαισιοδοξία μου σχετικά με όλα
δεν ήταν κάποια νεανική παρόρμηση
δεν ήταν μια επιτήδευση.

στα δεκαπέντε μου,
μού φαίνεται ολοένα και περισσότερο
πως είχα συλλάβει όλη τη σοφία της ζωής
πως ήξερα πράγματα για το Θεό και το τίποτα
που οι περισσότεροι δεν θα καταλάβουν ποτέ.

βλέπω τα πράγματα περισσότερο μαύρα απ' ότι νομίζουν οι άλλοι πως τα βλέπω
και ίσως ακόμη πιο μαύρα απ' ότι τα γράφω.
αν κάποτε αυτοκτονήσω και κάποιος ασχοληθεί με όσα έχω γράψει
το γεγονός της αυτοκτονίας μου
δε θα του φανεί τόσο παράλογο,
όσο μια ολοκλήρωση των σκέψεων μου για τον εαυτό μου και τη ζωή.

κι όλα αυτά βρίσκονται μέσα μου ριζωμένα
ποτισμένα από πνευματική διαύγεια
κάτι που οι περισσότεροι θα αγνοείται εντελώς.

θα πείτε μου λείπει λίγη χαρά,
ένα χαμόγελο,
ένα κρασί
ή
μια γυναίκα.

σας πληροφορώ λοιπόν
ότι χαμογέλασα
ότι έζησα και έπραξα
όπως ζει και πράττει όλος ο κόσμος
μα το γέλιο μου ήταν πάντα πικρό.
μα τις χαρές μου τις πότιζα πάντα με ειρωνεία βαθιά
και σαρκασμό.

έριχνα πάντα μια σταγόνα μαύρης μελάνης.

ίσως να τα κατάφερνα πιο καλά αν αντί της ποίησης
με ενδιέφερε η ηθοποιία
μα δεν έχω την κατάλληλη ιδιοσυγκρασία για κάτι τέτοιο.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-08-2017