ερμηνεύω τ'ανερμήνευτά

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

παραμερίζω πια τον ίσκιο μου
απλώνω και τα χέρια
στο θάνατο και στη ζωή
τώρα λοιπόν τ'όνειρο σαν το θαύμα
θα ξεκινάει τις άγρυπνες ώρες
πριν απο την αυγή

χαράζω το παράπονό μου
με το μαχαίρι του καημού
στο βαρύ και στο επίμονο
και σε ότι ωραίο κρύβουν οι μνήμες
του μελλούμενου μου καιρού
και το διαλέγουν οι στιγμές

τραγουδώ και την καινούργια μου έλευση
πλάι σε σπινθήρες της φωτιάς
και σηκώνονται οι ανέμοι
και τα νερά κοσμογονούν
στο φώς της λευτεριάς
και στην σπατάλη κάποιου ρεμβασμού

άλαλα τα χείλη και τι να πούν
πρέπει εδώ σιγή
μιά ζωή μου μιά πνοή
με προβολές χρωμάτων
και με καμώματα ανεξιχνίαστα
ζητώ να ψηλαφίσω την αγάπη

ερμηνεύω τ'ανερμήνευτά μου
και πλανιέμαι,πως πια να τα δεχτώ
κατεβαίνω στους άπραγους λειμώνες μου
να καμαρώσω τον πρώτο μου εαυτό
πόνος και στεναγμός
κι οτι άλλο μοχθώ να το μάθω

θα δώσω πάλι μορφή στα χαλίκια
και στη σκόνη του δρόμου
να γίνουν όλα τα μηδαμινά
σπουδαία και τρανά
και το καθε μου χτυποκάρδι
απόκριση στο σφύριγμα της χαράς μου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-09-2017