Η σπηλιά

Δημιουργός: ΚΟΥΡΕΛΗΣ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΟΥΡΕΛήΣ ΕΥΣΤΡάΤΙΟΣ

Είναι φορές που βρίσκεις τη μοίρα σου να σε περιμένει, εκεί που κρύβεσαι για ν την αποφύγεις ,,,

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Εκεί που αιώνες λούζονταν Νύμφες και Νηρηίδες
και γλέντια στήνανε κρυφά, μέθυσοι πειρατές
σε μιά σπηλιά που σκάψανε του χρόνου οι καταιγίδες
ένα κιβούρι σφράγισα με εικόνες μου απ`το χθες.

Μικρές χαρές που πέρασα κι ανέραστους Χειμώνες
ημέρες θλίψης δύσκολες που `ντυνα Κυριακές
μα όσο κι αν μες τον χιονιά ανθίζουν ανεμώνες
πάντα θα είν` οι Άνοιξες που φέρνουν Πασχαλιές.

Η αλμύρα διαπότισε στιγμές μου κι αναμνήσεις
ωρίμασαν και γλύκαναν της νιότης οι ενοχές
ξέρει ο καιρός να συγχωρεί, αρκεί να τον αφήσεις
τα χρόνια κάνει βάλσαμο, γιατρεύει τις πληγές.

Τυχαία όσα έζησα, της μοίρας μου καπρίτσια
κι εκείνα που με έπαρση βάφτιζα επιλογές
ρούχα οι εμπειρίες μου, άπλυτα στη βαλίτζα
που όσο να πλύνω προσπαθώ με καίνε σαν φωτιές.

Στο πίσω μέρος του μυαλού, έχω καλά κρυμμένα
της νιότης μου τα μυστικά κι όσα δεν σου `χω πει
με μιά αόρατη κλωστή θαρρείς τα`χω ραμμένα
κατάσαρκα στο είναι μου και τρέμω μην κοπεί.


= = =


Ινδικός Ωκεανός / 18-08-2017

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-09-2017