κερα-λένη

Δημιουργός: Σταυρος Τζανης, Σταυρος Τζανης

Από την συλλογή ''ερωντική μέθη''

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μόνιμη εἰκόνα τῆς ζωῆς μου γιὰ δεκαεπτὰ χρόνια. Ἡ
σκέψη, ὅμως, ἔχει φτερὰ καὶ σύνορα δὲ γνωρίζει…


Πολλὲς φορὲς σὲ ἔχω πετύχει
νὰ ταξιδεύεις μὲ τὸ νοῦ σὰν στέκεσαι στὸν ἥλιο,
τὸ βλέμμα σου μὲ πόνο φορτωμένο
ποῦ τὸ στολίζει ποὺ καὶ ποὺ τὸ γέλιο.

Ἔτσι ὅπως σὲ βλέπω στὴν καρέκλα
νὰ κάθεσαι μὲ τὸ κεφάλι σου σκυμμένο
σκέφτομαι πὼς ἡ σκέψη σου γυρίζει
στὶς Ἄλπεις καὶ στὴ μακρινὴ Ἐλβετία
εἰς τὸ πουλί σου τὸ ξενιτεμένο.

Σὰν θὰ μὲ δεῖς, μὲ χαιρετᾶς, μ’ ἄλλες φορὲς
δέ μου μιλᾶς, τὸ βλέμμα σου χαμένο,
ἄραγε, μὲ τὴ σκέψη ποῦ πετᾶς;
Σὲ κάποιο μέρος μαγικὸ ποὺ λαχταρᾶς
ἢ σὲ κάποιο πρόσωπο ἀγαπημένο;

Μαυροντυμένη καὶ λιτή
σεμνότητας πέπλο ἀνέκαθεν πάνω σου εἶχες φορεμένο,
μὰ φαίνεται ἡ μοίρα δέ σου φέρθηκε καλά,
χαροκαμένη καὶ μὲ σκέψη ξορισμένη
ἀκολουθεῖς τοῦ χρόνου τὸ παιχνίδι τὸ χαμένο.

Μαράζι σὰν σὲ βλέπω μοναχή σου
νὰ σκέφτεσαι τὰ ἐγγόνια σου στὰ ξένα
τὴν κόρη καὶ τὸ γιό, τὸν ἀδερφό σου
ποῦ ἔχουν φύγει χρόνια τώρα.
Καὶ νὰ σὲ τρώει συνεχῶς ἡ σκέψη
ἂν σκέφτονται ἀραιὰ καὶ ποὺ κι ἐσένα.

Σὰν θὰ μὲ δεῖς, μὲ χαιρετᾶς, μ’ ἄλλες φορὲς
δέ μου μιλᾶς, τὸ βλέμμα σου χαμένο,
ἄραγε, μὲ τὴ σκέψη ποῦ πετᾶς;
Σὲ κάποιο μέρος μαγικὸ ποὺ λαχταρᾶς
ἢ σὲ κάποιο πρόσωπο ἀγαπημένο;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-10-2017