Άσβηστο Όνειρο

Δημιουργός: Αρετη Ζ., Αρετή

Όνειρο ήταν και όνειρο έμεινε!!!!!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

1975

Τα όνειρα δεν χάνονται
ποτέ στην οικουμένη
και τα δικά μου όνειρα
είναι φωτιά αναμμένη.

Από μικρή σπιθούλα άρχισε
να τρώει τα σωθικά μου
και τώρα που εφούντωσε
ξερζώνει την καρδιά μου.

Από μικρή σκεφτόμουνα
στην πόλη σου να φτάσω
και τον ωραίο πύργο σου
να' ρθω και να κοιτάξω.

Κοντά σου θέλω 'γω να ζω
γλυκιά μου φτωχομάνα
θέλω να' ρθω να παντρευτώ
με Αι' Δημητρίου καμπάνα

Και τώρα που μεγάλωσα
θα το αποφασίσω
στα λατρευτά τα μέρη σου
να' ρθω να κατοικήσω.

Κι αν θέλετε το όνομα
της πόλης που αγαπώ
σκεφτείτε βρε παιδιά
αυτό που θα σας πω.

Οχτώ πέντε και δεκαοχτώ
πόλη μου αγαπημένη
ένα έντεκα και δεκαπέντε
καρδιά μου μισεμένη.

Δεκατρία και εννέα
είσαι όλη μου η ζωή
και δέκα και εφτά
ελπίδα παντοτινή.

Αρετή Ζ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-10-2017