της ποίησης τ'αγέρι (ε)

Δημιουργός: **Ηώς**, Φωτεινή.Α.Κ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γεμίσανε τα μάτια μας παράξενους καημούς
ξεχείλωσε κι ο έρωτας σε σκοτεινές σελίδες
απόμεινε η αύρα του σε θάλασσας βυθούς
οι δρόμοι τώρα έρημοι μονάχοι με κιγκλίδες

Κι αν σου μιλά της ποίησης ακόμη το αγέρι
είναι που τρεμοσβήνουνε οι ρίμες τη φορά
σαν μεθυσμένοι ναυαγοί μας παίρνουν απ'το χέρι
τα βράδια τα μοναχικά να κλέβουμε χαρά

Σκορπίζονται μεσ'στη βοή θρηνούν τα μεγαλεία
και με τα μάτια της ντροπής στέκονται σιωπηλά
μελώνουν μεσ'στα δειλινά σε άδεια παραλία
τα δάκρυα της Μούσας μας γεύονται στα κρυφά

Γεμίσανε τα μάτια μας παράξενους καημούς
ξεχείλωσε κι ο έρωτας σε σκοτεινές σελίδες
απόμεινε η Αύρα του σε θάλασσας βυθούς
δρομάκια έρημα θαρρείς λευκές εκεί σημύδες


φ.κ 19_04-2013

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-10-2017