Το τελευταίο αντίο

Δημιουργός: Νέτα-σκέτα

Ένα αγαπησιάρικο για την Κουτσουμπίτσα που ψοφάει για τέτοια

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Είχες ένα δάκρυ στη φωνή στο τελευταίο
αντίο,
μούπες να μείνω δε μπορώ, μη με ρωτάς
δεν θα σου πω
και στο λιμάνι σφύριζε του χωρισμού
το πλοίο.

Χάθηκες σ' άλλα λιμάνια και σε άλλους ουρανούς,
όμως έρχονται τα βράδια και μου λείπεις, με ακούς;
Άμα έπεσες σε μπόρα μ' αστραπές και κεραυνούς,
στείλε σήμα και θα τρέξω ,στείλε σήμα, με ακούς;
Αν σε βρήκε καταιγίδα και δε σού ΄μεινε φτερό
γύρνα να σου τα γιατρέψω ,δίπλα σου για να πετώ.

Είχα σπασμένη τη φωνή σαν
σ' αποχαιρετούσα
σού ΄πα πως θα σε αγαπώ, θα σε θυμάμαι
όσο ζω,
μα ήξερα πως δε μπορώ, άλλο να σε
κρατούσα.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-11-2017