Αγκαλιά στο ηλιοβασίλεμα

Δημιουργός: AGGE, Άγγελος

Στο μωρό μου, που περάσαμε αυτές τις ώραιες μαζί. Στο πρώτο μέρος, οι σκέψεις μου ξεδιπλώνονται, ενώ στο δεύτερο, η φαντασία οργιάζει...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Να σου οι δύο σε μια αγκαλιά,
ήτανε ηλιοβασίλεμα και το φεγγάρι ψηλά,
κανείς τους δεν έβγαλε ούτε φωνή ούτε λαλιά,
μα όπως ήταν αγκαλιασμένοι,
ήταν σα να 'λεγαν πολλά...


-Σ' αγάπησα και σ' αγαπώ,
την ζωή μου δίχως εσένα δεν μπορώ να φαντασώ,
είσαι για εμένα κάθε ελπίδα,
από την πρώτη την στιγμή που σ' είδα,
είσαι φεγγάρι κι ουρανός,
είσαι της ζωής μου οδηγός.
Έτσι όπως είμαστε αγκαλιά,
θέλω να είμαστε ξανά,
εμείς οι δύο ένα τέρι
και όπου πάμε, χέρι-χέρι.
Όπως τώρα με κρατάς,
έτσι εμένα θέλω πάντα ν' αγαπάς,
χωρίς ποτέ να με αφήσεις μόνο,
σε δρόμους με μυτερά καρφιά.

Και οι σκέψεις στο μυαλό τους γύριζαν,
κάτι τέτοια λόγια πρέπει να σκέφτονταν κι οι δυό,
ποιός ξέρει(;), ίσως λέγαν κι άλλα
και ίσως μπορέσω κάποια να τα φανταστώ...


-Αχ, μωρό μου, σ' αγαπώ!
Δίχως εσένα δεν μπορώ!
Για μένα είσαι η ζωή μου,
πως μπορώ απλά να σου το πω;
Δεν αντέχω, όλο μου λείπεις!
Μακριά σου δεν μπορώ!
Το ωραιότερο πλάσμα του κόσμου,
μωρό μου είσαι εσύ
και κάτι ίσως με κρατάει
και δεν στο είπα απ' την αρχή.
Τώρα, δεν θέλω να σ' αφήσω, φοβάμαι!
Δεν θέλω να φύγω,
θέλω μαζί σου να κοιμάμαι,
σε μια αγκαλιά όπως και τώρα,
έτσι ωραία, μαζί σου να 'μαι.

Αυτός ο έρωτας σαν να 'τανε μεγάλος,
αυτός θα μείνει, να ξέρετε,
θα βγει και από επάνω,
άντε, ας φύγουμε, ας μην κοιτάμε άλλο,
ο έρωτας για μερικούς,
είναι ένα άγνωστο πλάνο...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-07-2006