Απογνωση

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ειν`η καρδια μου σαν μια θαλασσα αφρισμενη
απ`το βορια σου που δε λεει να κοπασει.
Η αντοχη μου σε ακροτατα έχει φθάσει
κι`ούτε σανιδα σωτηρίας δεν προσμενει.

Της απουσίας σου τα κύματα θεριεψαν.
Πάει καιρός χωρίς κανένα σου σημαδι.
Ένας εφιαλτης με παιδευει καθε βράδυ.
Θα φταιει φαίνεται που οι ελπίδες λιγοστεψαν.

Λεν`η ελπίδα πως πεθαίνει τελευταια
μα εγώ πιστεύω πως κι`αυτο ειν`ένα ψεμα.
Νοιωθω τα στηθη μου ν`αδειαζουν απο αιμα
Και της ζωής να σιγοκλεινει η αυλαια

Μα της αυλαιας σαν θα σμιξουν τα κομμάτια
και στ`άπειρο θα χανομαι γυμνος και μονος
τ`α υ λα στηθη μου θα τα βαραινει ο πονος
που δε θα δουν ποτε ξανα τα δυό σου ματια

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-12-2017