Άνεμος να 'μαι

Δημιουργός: Γ. Σ . Αλεξάνδρου, Γεώργιος Συμνιανάκης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στους ανέμους δοσμένος.
Που χωρούν παντού και κανείς δεν τους βλέπει.
Μα τους αισθάνεται.
Στους αέρηδες που τρίζουν τα τζάμια,
Κι αφήνουν σημάδι πώς πέρασαν

Στους ανέμους δοσμένος.
Στους δρόμους χειμώνες να τρέχω,
Σφυρίζοντας,
Να σηκώνω τα φύλλα που πέφτουν νεκρά.
Και μαζί να χορεύουν στην πτώση.

Στους ανέμους δοσμένος,
Γενάρη Φλεβάρη,
Να σπρώχνω τα σύννεφα,
Η άνοιξη να ΄ρθει.

Κι ύστερα πια καλοκαίρι.
Τον Αύγουστο τέλη.
Σε κάποιο μελτέμι να βρω συντροφιά.
Να ανάψω φωτιές να πηδούν τα παιδιά.

Στους ανέμους να βρίσκομαι.
Στους ανέμους που φεύγουν και πάνε.
Κι ό,τι δεν τους χωρά κομματιάζουν.

Γ. Σ. Αλεξάνδρου

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-12-2017