Σοβαρότης μηδέν

Δημιουργός: ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

ΣΟΒΑΡΟΤHΣ ΜΗΔΕΝ

Από μικρός,που έπαιζα
με τ' άλλα τα κοπέλια,
βλέποντας..κάτι σοβαρό,
με πιάνανε τα γέλια!.

Πρώτη φορά την έπαθα,
όταν σ' ένα βαφτίσι,
αφού εγδύσαν το μικρό,
του 'ρθε...να κατουρήσει,

κι ενώ το μύρων' ο παπάς,
τον έκαμε, [ως λεν] ..παπί,
[δεν εξετάζουν,τα μωρά,
που θα το κάνουν το πιπί].

- Τώρα,το διαβολόπαιδο,
πήγε να κατουρήσει;
Το άγιο μύρο,πού 'βαλα,
να μου το μαγαρίσει;

Πω,πω! Θεέ μου σ΄χώρα με...
Φέρτε μ' ένα μαντήλι.
Και τότε, καθώς γέλαγα,
άστραψε... το σκαμπίλι.
-----------------
Αργότερα, στο σινεμά,
κι ο ίδιος απορούσα.
Πέθαινε..ο Ξανθόπουλος,
κι ο άθλιος...γελούσα!

- Εσύ, [μου είπε φίλος μου],
γελάς και σε κηδεία...
φαντάζεσαι τι θα γενεί,
αν πας σε κωμωδία;

Επήγα, και [το μολογώ],
έχασα τη χαρά μου.
Καθώς το έργο έβλεπα
έκλαιγα...τα λεφτά μου!
----------------
Βρε, τι κακό που έπαθα!
Σε ικετεύω Δία μου,
βοήθα με..να μη γελώ,
σαν γίνετ' η κηδεία μου!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-01-2018