κουρα προσωπου

Δημιουργός: astrojoggi's, Vassilis V.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ζωγραφιζε τα προσωπεια που εφτιαχνε
αλλοτε με φανταχτερα χρωματα
αλλοτε σκυθρωπα
αλλοτε χαμογελαστα κι αλυπητα
τα βαζε σ' ενα σακι που κρεμαγε στον ωμο
κι οπως ζουσε τον δρομο
τον σταματουσαν να τους κοιταξει
να τους μιλησει
να τους νοιαστει
ανοιγε τοτε το σακι
κι υστερα φοραγε την προσωπιδα
που νομιζε ο ιδιος στους αλλους
σωματωδης , με παλαμη κουπι
κανενας δεν αρνιοταν να την βγαλει
κι αν το τολμουσε την πιεζε ο ιδιος
στο προσωπο μεχρι ν' αποχωρησει
κι ολο και μακραινε ο δρομος
κι ολο και λιγοστευε
μεχρι που διψασε καποτε
κι εσκυψε σε ρυακι καθαρο να πιει
κι ειδε μετα απο καιρο την μασκα του
την τραβηξε κι απο πισω φανηκε αλλη
τις τραβηξε ολες μονομιας τις χαρτινες
κι ειδε τα μισοσβησμενα χρωματα πανω του
πλυθηκε δυνατα
ενα παιδι εμφανιστηκε κι οπως περνουσε
του χαμογελασε
ανοιξε αμεσως τον σακο να πιασει μια παιδικη
μα ολες ειχαν χαθει
τα 'χασε...
ηταν γεματο αλευρι , ακολουθησε τον μικρο
μεχρι το σπιτι του και το δωσε στην μανα του
τον ευχαριστησε απο καρδιας και ξαναβγηκε στον δρομο
παιρνοντας την αντιθετη κατευθυνση
μ' αδειο σακι , πριν να πεθανει , να το γεμισει αν μπορει
μ' ολες τις προσωπειδες που εβαλε στους αλλους
λεγοντας καθε φορα για καθε μια που μαζευε
"μασκα μου σ' ευχαριστω , που κρυβες τοσο καιρο
ενα δακρυ , μια ψυχη , το χαμογελο ν' ανθει
μεσα απο τα ματια μου"
η προσμονη του εμοιαζε μικρου παιδιου
γερασε κι ακομα τις μαζευε η τις εφτιαχνε
τις πουλουσε
κι αγοραζε αλευρι η εδινε αντι αυτου χρηματα
οπου δεν εβλεπε να χρειαζονταν προσωπειδα
μεχρι που το σακι αδειασε μαζι με την δυναμη του
μα δεν ειχε αναγκη , ειχε τα παιδια
τα μονα που φχαριστιοντουσαν να κοιτουν
τ' αληθινο του προσωπο...
...
βραδιαζε
τα φωναξε και τα 'στειλε
ν'ανταλλαξουν το σακι μ' ενα κερι
που φωτιζε τα ματια τους
μια κι ακτημοσυνη του γλυκαινε το προσωπο...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-02-2018