Σαν σήμερα σε έχασα

Δημιουργός: smaragdenia, Δάφνη

ΚΑΛΟ ΜΑΣ ΞΗΜΕΡΩΜΑ............ΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ, ΠΑΝΤΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ...............

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι κι αν έχουν περάσει έξι χρόνια
έχασα ένα κομμάτι μου απ΄την ψυχή
κόπηκαν τα φτερά στην μέση
σαν έχασα τον μπαμπά μου σπ΄την ζωή.

Έχασα τον καλύτερό μου φίλο
ήταν για μένα αυτός μοναδικός
που μέσα στην ψυχή μου αυτός μιλούσε
και με συμβούλευε για το τι και πως.

Έφυγε από την ζωή αυτός, κοιμήθη
τον ύπνο τον βαθύ, ίσως δίχως γυρισμό
κι εγώ έμεινα ορφανή να λέω
πως ένα κομμάτι μου έχασα θαρρώ.

Μα έμειναν εδώ η σκέψη και η μορφή του
την κάθε μέρα της ζωής μου που περνώ
να μου δίνει συμβουλές και να νομίζω
πως σε έχω ακόμα μπαμπάκα μου εδώ!

Ακούω ακόμα τις δικές σου συμβουλές
να μείνω ένα άτομο καλό στην κοινωνία
να κρατάω ψηλά το θέμα ''ηθική''
και στην δικαιοσύνη να βαδίζω με μανία.

Ποτέ κακό μην κάνω σε κανέναν
όλον τον κόσμο αν μπορώ να αγαπώ
να βοηθάω τον αδύναμο , τον πονεμένο
κι όταν πονάει ο πλησίον μου μαζί του να πονώ.

Είναι η ζωή πατέρα μου μία ζούγκλα
και όσο κι αν προσπαθώ μάταια δεν το μπορώ
καλό να κάνω στον διπλανό μου, στον καθένα
πολλές φορές νομίζω με πληρώνει με κακό.

Η δικαιοσύνη πατέρα μου νομίζω πως εχάθει
σηκώθηκε και σβήστηκε απ΄την γη
μόνο οι σκληροί και οι κακοί ευημερούνε
αυτοί που τρώνε και των δικαίων το ψωμί.

Μα εγώ ακόμα προσπαθώ και λέω αντέχω
βλέπω υπάρχουν ακόμη άνθρωποι καλοί
που μέσα στον άδικο και στον σκληρό τον κόσμο
αντέχουν και υπομένουν και αυτοί είναι πολλοί.

Γι΄αυτούς αξίζει να παλέψει ακόμα κάποιος
γι΄αυτούς που ακόμα ψηλά κρατάνε τις αρχές
και το καλό αξίζει ακόμα σε τούτους να το κάνεις
γιατί κάνοντας το αυτό , νιώθεις και χαρές.


ΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ,
ΤΟ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΠΑΜΠΑΣ ΘΕΛΕΙ ΧΡΟΝΟ
ΚΑΙ ΕΣΥ ΗΣΟΥΝ ''''Μ Π Α Μ Π Α Σ '''' ΜΕ ΚΕΦΑΛΑΙΑ.............

...............................................................

Σαν σήμερα σε έχασα, σ΄είχα καλό μου φίλο
τι κι αν κοιτάζω ουρανό, αφού πιά δεν σ΄αγγίζω
αφού δεν σ΄έχω πλάι μου, όπως τότε παλιά
χάνω την γη απ΄τα πόδια μου, δεν με στηρίζουν πια΄.

Ανοίγει η πόρτα λέω να, θα ρθεις δεν θα αργήσεις
να μου χαϊδέψεις τα μαλλιά, γλυκά να μου μιλήσεις
μέσα στα χέρια τα ζεστά, χέρια να μου κρατήσεις
και όταν μιλάς με την στοργή τον πόνο να μου σβήσεις.

Ήσουνα φίλος μου καλός, καλύτερο δεν έχω
τι κι αν μ΄αφησες ορφανό, ακόμα σε γυρεύω
ξέρω καμάρωνες για με, για ότι καταφέρνω
μα όταν σε σκέφτομαι γλυκά δακρύζω πάλι κλαίω.

Πάντα μου έλεγες εσύ, μπροστά μου να κοιτάω
όλα τα παλιά να τα ξεχνώ και να τα λησμονάω
μπαμπά μου πόσο σ΄αγάπησα κι ακόμα σ΄αγαπώ
και σε κάθε δύσκολα στιγμή, μπαμπά μου σε ζητώ.

Η σκέψεις σου είναι πάντα εδώ όταν τις χρειαστώ
να με στηρίζουν στα δύσκολα , τα άσχημα να ξεχνώ
ήσουν μπαμπάς πολύ καλός για μένα το παιδί σου
πάντα κρατώ σαν φυλαχτό κάθε χρυσή ευχή σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2018