ακομη μαζι

Δημιουργός: Αγιοβλασιτης, Aναστασιος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Και να που ήρθε η ανοιξη
κι'ειμαστ'ακομη μαζι.
Η καρδιά μου φτερουγιζει για σενα..
και κλαιει,για τις μερες που χαθηκαν
και για κείνες που ισως χαθουν...

Στο δρόμο που με πάει στ'Αλιβερι
οι μυγδαλιές έχουν ανθίσει.
Κι'εγω που σε ψαχνω ανάμεσα τους..
ποναω για τότε που δε σ'ειχα
και για το μέλλον που ισως δε σ'εχω.

Σε λίγο θα περάσω τη γεφυρα
των παρυφών του Ευρίπου.
Κι'εκει θα σε ξαναψαξω ανυπομονα...
στο λυκαυγές της ανατολης
και την πρωινή καταχνιά της θαλασσας.

Κάποια μερα θα χάσω το δρόμο
και θα βρεθω στην ακρογιαλια.
Θα σε φωνάξω και συ θα'ρθεις. ..
Θα φτερουγiσεις και θα'ρθεις
σαν Αλκυονη,σαν Κυκνος,σαν Ερωδιός.

Το ξέρω πως κάποια μέρα θα φυγεις.
Δεν ταιριάζουν οι δρόμοι μας.
Οι μυγδαλιες δε θα ξανανθίσουν. .
Και η καρδιά θα πάψει να φτερουγιζει
μα όσο αντέχει θα ζει στο μαραζι σου.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-03-2018