πάρε με

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μια νύχτα έλα πάρε με, τίποτα δεν μου ανήκει
εγώ έχω μόνο μια ψυχή δεμένη με λουριά
μέσα σε σώμα δανεικό, του θάνατου υποθήκη
δε με κρατάει τίποτα σε τούτη τη στεριά

Τις νύχτες όμορφα σκαριά γίνονται τα ναυάγια
και κάμποι απλώνονται ανοιχτοί του κόσμου οι φυλακές
τα πιο μεγάλα όνειρα γεννιούνται στα σκοτάδια
στ’ ανήλιαγα υπόγεια, στα ερείπια του χτες

δεν κέρδισα στη ζήση μου χρυσάφι μήτε ασήμι
δεν έχω πράγματα πολλά, μόνη μου αποσκευή
μια ζωντανή, σαν κάρβουνο που όμως με καίει , μνήμη
που όπου κι αν πάω την κουβαλώ μαζί με το κορμί

ή έλα πάρε με μια αυγή , ώρα που ξημερώνει
και πήγαινέ με για να δω τη νοητή γραμμή
που τ’ ουρανού τα σύνορα με του πελάγου ενώνει
να πάρω θάρρος και να πω: πόσο όμορφη η ζωή!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-04-2018