η μνήμη

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ποια θάλασσα να σε έφερε ως εδώ;
ποιον φάρο είχες τάχα για οδηγό
και πώς δίχως κουπιά
με δυο μάτια σπαθιά
ήρθες για να χωρίσεις την καρδιά μου στα δυο;

πώς μπήκες μες στον ύπνο μου ξανά;
πώς βρήκες δρόμο μέσα απ’ τα βουνά ;
και πώς έχεις συρθεί
σαν ποτάμι θρασύ
που χαράζει την πέτρα, τα φαράγγια περνά

Πώς έφερες τις ρίζες σου απ’ αλλού
πώς ρίζωσες στην άρμη του γιαλού ;
μέσα στ’ άνυδρα πώς;
και πώς γίνεται φως
να γεμίζεις τα βράδια, τ’ άφεγγα του μυαλού

Η μνήμη ένα πηγάδι φθονερό
μια στέρνα με γλυκόπικρο νερό
για όσα μείναν λειψά
που η ψυχή τα διψά
και δεν μπόρεσε ακόμη να τα σβήσει ο καιρός

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-04-2018