Η κυρία Στέλλα του φουρνάρη

Δημιουργός: aamore, Τσαμανδουρας Γιαννης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]
Μάης, ανθισμένα της άμμου τα κρινάκια
μερικά ακόμα καθυστερούν ν' ανθίσουν
επάνω τους πατούν αγορίστικα καμάκια
ξανθομελάχρινα κορμιά να κατακτήσουν .

Ο ήλιος του Μάη ξαπλωμένα να μαυρίζει
τα καλλίγραμμα κορμιά της παραλίας
πνέει ο Αίολος ελαφρά θα τα δροσίζει
κλείνουν αυτιά να μην ακούν λόγια βλακείας .

Στην άμμο ξαπλωμένο το κορμί της
τροφαντή η κυρία Στέλλα του φουρνάρη
έτρωγε απ΄'το φούρνο όλο το ψωμί της
ήλπιζε κάποιος να βρεθεί για να την πάρει .

Είχε μια όψη φώκιας και λίγο καρχαρία
τα κάλλη και την γύμνια της μέσα σε δίχτυ
έμοιαζε πολύ στη χοντρή του Ζαχαρία
πάντα να ψάχνει κάποιο ξέμπαρκο ξενύχτη.

Ήλιε καυτέ που λιώνεις και την πέτρα
πύρωσε μήπως λιώσουν κάποια λίπη
κιλά δεν χάνω έχω πάρει όλα τα μέτρα
να βρω και εγώ τον άνδρα που μου λείπει.

Ψήλωσε ο ήλιος δυνατός ένα καμίνι
καυτές ανάσες και ιδρώτας προς το δείλι
ρίχνει βουτιά στη θάλασσα να μείνει
φιλί αλμύρας της απόμεινε στα χείλη .

έστε χαρούμενοι το σβκ.
έξω καρδιά . καλό καλοκαίρι .

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-05-2018