Έλεγαν, έλεγαν γελούσαν

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλημέρα φίλοι μου, το βρήκα...εκεί μες στο σωρό, το έγραψα το 2013 είναι από τα αγαπημένα μο υ κι ας έχει αρκετές ατέλειες, πιστεύω ότι σε όσους μεγαλώσαμε σε χωριά...κάτι μας θυμίζει, να είστε καλά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Νεραίδες ξωτικά, θεριά
τότε που ήμασταν παιδιά
στα μαύρα οι μάνες συζητούσαν
μας τρόμαζαν κι αυτές γελούσαν.

Οι μοίρες λέγαν τρεις μέρες
μοιραίναν στις φασκιές μωρά
για εμάς πράγματα φοβερά

Λέγαν στο ρέμα οι νεραίδες
στ` άσπρα βγαίναν τα βράδυα
και μεις κρυμμένα στα φουστάνια.

Λέγαν για κείνο το στοιχειό
που` ταν απάνου στο βουνό
κεφάλια είχε δεκατρία
φωτιές πύρινες ξερνούσε
φόβος και τρόμος μας περνούσε.

Φωνές βγαίναν απ` τα μνήματα
βγαίναν τη νύχτα οι πεθαμένοι
και πιο πολλοί οι αδικημένοι.

Κρόζαν τα βράδια κουκουβάγιες
φονικά, συμφορές, τρομάρες
προάγγελοι ήταν του θανάτου
σταυροκοπιόνταν πάνου, κάτου!!!

Λέγαν τόσα για μαγίστρες
σαπούνια, τρίχες, κουβαρίστρες
στο χώμα κάτω φυτεμένα
δεν μας λυπόνταν τα καημένα!

Σεργιάνι βγαίναν τα φαντάσματα
και μεις στις μύξες και τα κλάματα.

Στο ρέμα του Μπαλωματά
έβγαινε ο δράκος με μπαλτά
τέσσερα είχε τα μάτια
τέρας! με βροντερή φωνή
κι εμείς τα έρμα προσοχή.

Έλεγαν- έλεγαν, γελούσαν
κι από τα ρέματα, περνούσαν
μόνο...εμείς τότε μικρούλια
φοβόμαστε τα νυχτοπούλια.

Ο Γκιώνης! μέσα στο σκοτάδι
φάντασμα! ήρθε να μας πάρει
κατουρημένα τα βρακιά μας.
Στοιχειά και Δράκοι στα όνειρα μας.

11-5-2018-
Αδαμοπούλου Γεωργία

Εις ανάμνηση

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-05-2018