Το βουητό

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Να νιώσω την αλμύρα σου, στη θηλυκή σου γεύση, να σηκωθεί η ρεβέλα σου, να τρίξουνε τ' αστέρια!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left] [B] [I]



. . *~* Το βουητό *~*
Δεν αμαρτάνει η Ομορφιά, ούτε το εκατόφυλλο
π' ανθίζει και σου μοιάζει
μίτε η φλόγα μ' έρωτα
που τη καρδιά σπαράζει!
Κι αν αμαρτία θα τη πουν, στα χείλη σου κι αν στάζει
νιώθω να καίνε κεραυνοί
μες στο λευκό χαλάζι!
Αισθάνθικα την επιβλητική, την τρυφερή σου σκέψη
ανθός του σύμπαντος φωνή
κι αχτίδα που 'χεις φέξει!
Και περπατώ ξυπόλητος, σαν τον λυμένο κόμπο
στης ρεματιάς τ' αμμουδερό
μες στον ειρμό του οίστρου!
Το δάσος σου, πλατανερό, στης Ποίησης το λόγγο
που βλασταρόνουν συλλαβές
γλυκό μου αηδονάκι!
Ροβόλησα στις σκέψεις σου, μες τ' άγνωστα φαράγγια
να ψιθυρίσω στις στιγμές
που μου μιλούν τα μάτια!
"Το βουητό" των μελισσών, του φτερωτού ο πόθος
παραμερίζει αγέρηδες
στο γλυκοπέρασμα σου!
Για να σε δω, να περπατάς και να υψώνει ο λόγος
καμάρι των εκπλήξεων
και της καρδιάς μου πάθος!
Να νιώσω την αλμύρα σου, στη θηλυκή σου γεύση
που 'χεις τη φλόγα μέσα σου
και καίει η θάλασσα σου!
Μες απ' τα μύχια έγκατα, που καίει η πεθυμιά σου
να σηκωθεί η ρεβέλα σου
να τρίξουνε τ' αστέρια!
Στις ηδονές ν' ανασκιρτάς, στους οργασμούς ν' ανάβεις
να νιώσεις το σώμα μου καυτό
στου κόλπου σου το κύμα!
. . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-05-2018