Κόκκινα ανθάκια, στην αγάπη

Δημιουργός: ΑΜΑΡΥΛΙΣ

Καλή Κυριακή φιλαράκια να περνάτε όμορφα ότι κι αν κάνετε, σας ευχαριστώ πάντα όλους.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν μου κάνουν μια πληγή
τους δίνω το μαχαίρι
δεν θα τους δώσω όμως ποτέ
το άσπρο μου το περιστέρι.

Σαν σκορπούν γυαλιά στη στράτα
και επάνω θα πατήσω
δεν θα πω, πως είναι ωραία
να βγω να τους ευχαριστήσω.

Χίλια χρόνια στρώνουν αγκάθια
στο φτωχό το πέρασμα μου
δεν θα πω, πως είναι άνθια.
Κι έχω τον Θεό κοντά μου.

Σαν μου χτίζουνε μια μάντρα
να μου κρύψουνε τον Ήλιο
δεν θα πω, μια γαλάζια χάντρα
έχω τώρα για βασίλειο.

Σαν ρίχνουν τ` αγκωνάρια όλα
πάνω στις μικρές μου πλάτες
και μου λεν, πως είναι σόλα
και της πλάσης οι ενάτες.

Σαν ανεβαίνω ένα σκαλί, την Αυγή
με σπρώχνουν βαθιά στο χώμα
δεν θα τους δώσω το φιλί
να μου πάρουν και το Γιόμα.

Σαν σκύβω να πιω νερό
μου έχουν σφραγίσει το πηγάδι
δεν θα πω, είν τυχερό!
να ταξιδέψω στο σκοτάδι.

Σαν μου λεν να συνηθίσεις
να ζεις, σαν τ` αρνιά
δεν θ` ακούω στις ειδήσεις
όσα μου τάζουνε παχνιά.

Σαν με μετράνε αριθμό
γράφω δέκα αράδες,
όχι να βάλω το καημό
να ψάξω, τους χτιστάδες.

Έχω ατσάλι την γροθιά
και στη ψυχή ένα αγκάθι
ν` ανθίζει, η μικρή ροδιά
κόκκινα ανθάκια, στην αγάπη.

27-5-2018
Αδαμοπούλου Γεωργία.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-05-2018