Νότες από μεράκι

Δημιουργός: Stoforos, Νίκος Δ. Στοφόρος

Σε φθόγγους ταξιδιάρικους και σε λιμένους κόμπους, που περπατώ ξυπόλυτος, στ' αμμουδερό ποτάμι

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=left] [B] [I]

. . . *~* Νότες από μεράκι *~*
Λαχτάρας χρώμα κόκκινο, π' ανθίζουν πόθου ρόδα
κι υψώνουν εκατόφυλλα
που 'χουν το άρωμα σου!
Στο φάλτσο της ανασαιμιάς, στο ξόδι της καρδιάς μου
να σου προσφέρω τ' άνθη μου
στολίδι στα μαλλιά σου!
Και να σου πω ψιθυριστά, "νότες από μεράκι"
να δω μες τα χειλάκια σου
ένα χαμογελάκι!
Που ζωγραφίζουν θάλασσα κι ανασκιρτά το κύμα
που δίνει το προβάδισμα
να δράμει η φαντασία!
Σε φθόγγους ταξιδιάρικους
και σε λιμένους κόμπους
που περπατώ ξυπόλυτος
στ' αμμουδερό ποτάμι ...
Στις εκβολές της Άνοιξης, που σμίγει στην αλμύρα
να νιώσω τη μοσχοβολιά
στη φλογερή ματιά σου!
Που, μου γινε κρυφός καημός
και ξόβεργα της μνήμης
κι είναι το όραμα καυτό
στη σταυροβελονιά σου.
Κεντίδια απ' τον έναστρο, της πούλια πορσελάνη
σε σύμπαν αλογάριαστο
σε κομητείας κάστρο.
Μα, πάω και ξανά 'ρχομαι και πάλι ξαμολιέμαι
που 'χω τα ματοτσίνορα
πυξίδα στο μυαλό μου
τα βλέφαρα σου μάτια μου
στο πιο ψηλό κατάρτι!
Να δένω κάποια σύννεφα, σα προτροπή στον ήλιο
και να κρεμάω στ' άλμπουρο
τις πιο καυτές αχτίδες!
Που σ' έχω μες στο πέλαγο
και σκύβουν οι ανέμοι
να νιώθεις Μούσα και θεά
και πειρατής στη φλόγα!
Των κοραλλιών ανταύγεια, των δελφινιών σειρήνα
που μάγεψες το πορφυρό
στης σκέψης το γιοφύρι
κι έγινες πόθος ζωηρός
π' ορθοπατεί η έλξη!
. . . . * * Nikos D. Stoforos * *

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-06-2018