Πάτρια Εδάφη

Δημιουργός: ASTRITISOT, Γκλαβάς Σωτήρης

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Στα Πάτρια εδάφη σαν γυρνώ
Ξυπνούν οι μνήμες απ'το λήθαργό τους,
Περνούν μες στο μυαλό μου,τις κερνώ
Κι αρχίζουνε τον ξέφρενο χορό τους.

Σε χρόνια μακρινά,αλαργινά
Με σθένος,με στοργή με αποθέτουν,
Σε όνειρα αμέστωτα,κοινά,
Που έκανα προτύτερα μ'εκθέτουν.

Φιγούρες κλασικές ηλιοκαμένες
Με σιλουέτα αδύνατη,ισχνή,
Σε φάμπρικες,σε φάρμες δουλεμένες
Μου ψιθυρίζουν με φωνή βραχνή.

Άρωμα γιασεμιού και λεμονιάς
Πλανιέται στον αέρα και στο χώμα,
Όσο και να μυρίσω μονομιάς
Δεν το χορταίνω θέλω λίγο ακόμα.

Σμήνη εντόμων να πετούν,να θορυβούν
Καθώς συλλέγουν με υπομονή τη γύρη,
Πουλιά παραδεισένια κελαηδούν
Μοιάζει η φύση να'χει πανηγύρι.

Ψωμί ζεστό,αφράτο,αχνιστό,
Με κόπο ζυμωμένο,με μεράκι
Μοσχοβολά μέσα στο φούρνο τον καυτό
Την ευωδιά σκορπίζει τ'αεράκι.

Τα σπίτια,οι αυλές ασβεστωμένα
Κρίνα λευκά στου χρόνου τη σκουριά,
Τα δέντρα απ'τους καρπούς ταλαντωμένα
Δεσπόζουν κουρασμένα και βαριά.

Σαν τα θυμάμαι,η ψυχή αγαλλιάζει
Καραβοδένει σε λιμάνια φιλικά,
Απ'της ρουτίνας το λαβύρινθο με βγάζει,
Δυνάμεις με γεμίζει, ιδανικά.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-06-2018