μονάχα

Δημιουργός: χρήστος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

το σίδερο πυρώνεται λυγίζει πα στο αμόνι
στα δυο κόβεται η θάλασσα καράβι σαν περνά
το δέντρο στάχτη γίνεται μα αν μείνει η ρίζα μόνη
πάλι με την υπομονή βλαστούς ξαναπετά

το μάρμαρο χαράζεται κι η πέτρα λατομείται
γέφυρες γεφυρώνουνε τους άγριους ποταμούς
σε ερείπια ό,τι σωριάζεται πάλι ανοικοδομείται
διαδέχονται οι όμορφοι τους χαλεπούς καιρούς

η άμμος γίνεται γυαλί κι εκείνο πάλι λιώνει
για μια ζωή που χάνεται γεννιέται άλλη ζωή
μονάχα το αίμα π’ άδικα χύνεται δε στεγνώνει
δεν το ξεπλένει η βροχή μήτε το πίνει η γη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-06-2018