Από την ιταλία

Δημιουργός: katerina3

..αφιερωμένο στον πιο όμορφο έρωτα που έζησα μέχρι σήμερα... είναι γραμμένο το 1997 και μέσα από μεγάλο ψυχικό πόνο....

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σε αυτό το ταξίδι
που ονειρευτήκαμε να
κάνουμε μαζί, μοδάκο μου,
έφυγα μόνη.
Κάπου εκεί, όμως,
στην Piazza Navona
αναδύηθηκε η μορφή σου,
παιδική και καλή
όπως είναι τώρα
για να γεμίσει με χρώματα
τα βουνά της μοναξιάς μου,
για να δώσει ρυθμό
στην άτονη ζωή μου.
Τότε την είδε ένας ζωγράφος
και με ρώτησε:
"Αυτή είναι η ψυχή σου;"
"Αυτή θα είναι πάντα" του είπα
"Μπορώ να σε ζωγραφίσω;"
Κάθισα λοιπόν
και τον έβλεπα να με κοιτάζει
και να ζωγραφίζει.
Μόλις τελείωσε, μου έδειξε
τι έφτιαξε.
"Μα δεν μου μοιάζει!" του είπα.
"Εγώ αυτό έβλεπα".
Ένώ κοίταζε εμένα
άπλωνε τη μορφή σου στο χαρτί
σε παιδική ηλικία.
"Εγώ ζωγραφίζω τις ψυχές των ανθρώπων,
κι αυτή είναι η ψυχή σου.
Η πιο όμορφη που έχω δει!" δήλωσε.
Πρώτη φορά ένιωσα τόσο γεμάτη
Είδα ζωγραφισμένη στo χαρτί
την δικιά μου ψυχή
ΕΣΕΝΑ!
Ίσως δεν το έχει καταφέρει
κανείς αυτό.
Εγώ έχω αποδείξεις.
Ο ζωγράφος βλέπει πολλά,
τα μάτια μου, όταν,
κοιτάνε την ψυχή μου, όμως,
τα λένε όλα.
Όσο θα είσαι η ψυχή μου
δεν θα φοβάμαι το σκοτάδι....


Στον πιο όμορφο Μοδάκο
2-05-97
Roma

Δημοσίευση στο stixoi.info: 31-07-2006