Στον τοπο που τον σκότωσαν -κερύνεια

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ρίχτηκα ολόγυρα σε κάτι πέτρες
Είχε νυχτώσει πια το ζάλισμα μεγάλο
Βρήκα κι εγω το θάρρος μου
Τόσον η γή του τόπου μου ωραία
Εκεί φιλιούνται και φιλούν
Μες στην πλημμύρα του καημού
Χωρίς φόβο θα ονειρευτούν
Όσα μαυράδια υπήρχανε
Μακρυά τα πήρε το φεγγαρι
Έφτασα και είδα
Πόσοι εμείς οι προδομένοι πόσοι
Μα είναι του κάκου τέτοια φήμη
Μη φοβηθείς για μένα
Μιλούν και της καρδιάς οι χτύποι
Προτού τους φανερώσω

Της αυγής ξεπάγωσε μια μόνη αχτίδα
Χυμάω να δώ τ'αγαπημένα μέρη
Μοιάζουν αηδόνια πούχουν ξενυχτήσει
Τον ήλιο προμηνούν
Και δεν γυρεύουνε βοήθεια
Βαθύ ποτάμι πια οι διαβάτες
Γλυστρούν ξεχύνονται πετούν
Όσο πάει ζυγώνουν
Φωνές,αντάρες βογκητά
Πνιγμένα μοιρολόγια
Πότε στο χώμα χαμηλά
Ποτε ψηλά κοιτάζουν
Δυό κόσμους αγκαλιάζουν

Φιλάω ναι χίλιες φορές φιλάω το χώμα
Ολούθε από το αίμα σου είναι βαμμένο ακόμα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-10-2018