Βάλθηκα νςα ζώ

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Γεννιεσαι μες στους ματωμένους πέτρινους βωμούς μου
Σαν το λουλούδι που ακόμα προσμένω
Αγγίζω με τα χέρια τους παθιασμένους αετούς μου
Που με κρατούν πάνω σου καρφωμένο

Λάμπουν τα μάτια μου πίσω απ τη λάμψη τη δική σου
Με δάκρυα χαράς και κύματα αγάπης
Βάλθηκα να ζώ τη συγκίνηση μες στη ζωή σου
Και στα πυρπολημένα δειλινά της

Γκρεμμίζω τη λήθη,τους ίσκιους μου και τα σκοτάδια
Σελίδες χαραγμένες από το φώς σου
Ξεχειλίζουν τ'ασυγκράτητα,ατέλειωτα μου βράδια
Ίσως,τώρα πια νάμαι ο στεναγμός σου

Κλείνω τα μάτια μου πλανίεμαι,μοιραία σ'ονειρεύομαι
Το μοναδικό όνειρο που επιστρέφει
Θύελλα νάσαι εσυ που φτερούγησες και σ'ερωτεύομαι
Ή καημός που ανυπόμονα μου γνέφει;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-10-2018