Η ήττα της ήττας

Δημιουργός: Merlin9988

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήρθε με θράσσος και μπήκε στο χορό
Μια βραδιά απ'τις λίγες που χιόνιζε στην Αθήνα
Πίκρα με την πρώτη ανήξερη ματιά, αλλά γλυκιά γι'αυτούς που την ήξεραν
Έτσι μας φυλάκισε στο ζεστό της το show
Και μας άφησε μετά από λίγο να την ψάχνουμε...
Κλάψαμε και Συρθήκαμε για ενα της βλέμμα
Το βλέμμα που υποσχόταν την ύψιστη την ηδονή
Η γεύση απ'τα χείλια της που μύριζε Θεό

Ερωτευμένη με όλους μας. Αγγέλους και Διαόλους μέσα στο ίδιο σώμα
Μας έριξε σε τάρταρα μασκαρεμένα σαν παράδεισο. Για να την περιμένουμε...
Και της παραδωθήκαμε με ενα απλό "Δε βαρίεσαι..."
Κάτω από ενα δέντρο μας πρωτοάγγιξε
Και ήταν το άγγιγμά της ιερό,μέσα στο καφετί της φόρεμα
Τοξική Βασίλισσα... Μάνα που σκότωνε από αγάπη τα παιδιά της
Η υπέρτατη αγάπη. Η αγάπη του χαμού.
Κι εμείς τη λατρέψαμε. Τον έρωτα και τον θάνατο τα μπλέξαμε.

Σκυφτοί και σκεπτικοί, περιμέναμε να έρθει
Μισοπεθαμένα κουρέλια, πεταμένα στο δρόμο να περπατάνε ρυθμικά
Και να ψάχνουν στη λάσπη της πόλης την από μηχανής σωτηρία
Τα πόδια βάραιναν καθώς χόρευαν στο πρόσταγμα μιας ξεχαμένης ροκιάς
Και κρύος ιδρώτας μας έλουζε όταν η ερωμένη μας θάμπωνε και χανόταν...
Τα βράδια η ξαγρύπνια μας μύριζε απ'το ακριβό άρωμά της
Κι όσο την καταριόμασταν, στη χαραυγή κινούσαμε για τους σκοτεινούς της δρόμους.
Κι εκεί την αγαπούσαμε και πάλι. Μας είχε λείψει βλέπεις....

Και οι περαστικοί κουνούσαν ειρωνικά το κεφάλι.
Το όνομά της... κοινό μυστικό μας.
Και η θυσία μας, πληρωμή της.
Ψυχή και σώμα εύφλεκτα, πλήρως παραδωμένα.
Και γύρω απ' την αρχαία της φωτιά, χορεύαμε μανιασμένα και μαγικά.
Την ψάξαμε σαν τους Σάτυρους του δάσους.
Κι ενας Διόνυσος σκεφτικός, αργόπινε κρασί, θαμμένος μέσ'τη σκέψη της.
Ας συγχωρεθούμε. Μας νίκησε ο πειρασμός...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 27-10-2018