Πολλή σοφία δε ζητώ

Δημιουργός: ΑΝΤΗΣ

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Όλο και ξαναζωντανεύω
λευτερώνω τους πάγους
Με τα μεγάλα ερπετά
Και περιμένοντας χωρις να τρέμω
Που βγαίνουν οι μακελάρηδες
Στη θύμηση του ρημαγμένου.
Είδα ένα όνειρο,το νησί σωπαίνει πια
Αυτός ο κόσμος βουλιάζει
Ξύπνησα με ανακούφιση
Ίσως τότε επιζήσω
Άρχισα κιόλας να το κανω
Στην υγειά της λογικής
Αν πρέπει μόνος θα τα κσταφέρω;
Δεν χρειάζεται ύφος να παιρνω
Ν'άλλαζε η νύχτα σε μέρα
Εκεί είναι το κλειδί
Θάμενα εκεί
Αν είμαι εκλεχτικός δε θα νοιαστώ
Εξάλλου δεν είμαι πια άρρωστος
Όταν μιλάω μαζί σου
Μιλώ ακριβώς όπως και η αλήθεια
Το νησί τώρα μεγαλώνει
Ώσπου να ξημερώσει
Έχω μια αγάπη στη Δύση
Σε μακρινά χώματα μια στέγη
Πολλή σοφία δε ζητώ
Μονάχα εμπιστοσύνη

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-10-2018