Τι μου χρωστάς (πλημμυρίδα)

Δημιουργός: pennastregata, Αγάπη Μουνδριανάκη.

Καλό μας μεσημέρι (και όχι μόνο!).

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τρέχουν στις φλέβες μου νερά, στα μάτια μου ποτάμια,
χείμαρροι απ' τις παλάμες μου, να σπάσουνε τα τζάμια,
που με κρατούσαν όμηρο στου κόσμου τη βιτρίνα
και έδεναν τις μέρες μου σε αιώνια καραντίνα.

Και η ψυχή μου, διάφανη, χιλιοσημαδεμένη,
νερένια γίνεται κι αυτή και τους καημούς μου πλένει.

Τα θρύψαλα τα γυάλινα εγώ θα κάνω άμμο,
και απ' την κλεψύδρα των καιρών δραπέτης θα πεθάνω,
θα τρέξω προς τη θάλασσα, στο προαιώνιο σώμα
όσων ταξίδια στη στεριά δεν έκαμαν ακόμα.

Άλλοι στα βάθη κολυμπούν, άλλοι αφρούς γυρεύουν
κυμάτων, που τον ουρανό κοιτούν και σαγηνεύουν...
και άλλοι πάλι πνίγονται, δίχως να το γνωρίζουν,
στο ενυδρείο μιας ζωής που ούτε και την ορίζουν.

Τι μου χρωστάς; Τι σου χρωστώ, ζωή μου; Ένα ταξίδι
μες στης ζωής τα κύματα, μα αυτό το ξέρεις ήδη...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-10-2018